دکتر محمدجواد کبیر، افزود: امروزه در بسیاری از کلانشهرها و حتی شهرهای کوچک گسترش فست‌فودها را شاهد هستیم، یعنی غذاهایی که دارای اسیدهای چرب ترانس بالایی هستند در نتیجه بار بیماریزایی آنها بالا بوده و چهره بیماری ها را کاملا عوض کره است.
وی همچنین آپارتمان نشینی و فعالیت بدنی محدود مردم و حتی کودکان را از جمله عوامل دیگر گسترش شیوع بیماری های غیرواگیر در کشور دانست.
معاون بیمه سازمان بیمه سلامت ایران با اشاره به نقش سازمان های بیمه گر در آموزش و پیشگیری از بیماری ها افزود: این سازمان‌ها باید از همه ابزارها برای آگاه‌سازی عمومی و پیشگیری از بروز بیماری‌های مزمن استفاده کرده و برای ارائه بسته‌های آموزشی و حمایتی برنامه‌ریزی کنند.
کبیر تاکید کرد: بیمه ها همچنین برای کاهش بروز بیماری ها باید به بحث پیشگیری و غربالگری وارد شوند.
معاون بیمه سلامت سازمان، با اشاره به ورود سازمان بیمه سلامت ایران برای نیل به چهار منظور مهم یعنی پیشگیری، تشخیص بموقع، مداخله موثر و درمان سرپایی عمومی، گفت این سازمان از اواسط سال ۱۳۹۳ قدم‌های موثر و خوبی در این زمینه ها برداشته است.
به گفته وی، سال گذشته در تفاهم‌نامه بیمه روستاییان که با وزارت بهداشت امضا شد، شاهد رشد مطلوب خدمات پیشگیری، مراقبت و غربالگری بودیم.
کبیر، توانمندسازی بیمه شدگان و حرکت به سمت خودمراقبتی و ارتقاء سطح آگاهی عمومی برای ایجاد مطالبه اجتماعی به منظور افزایش پاسخگویی را استراتژی سازمان بیمه سلامت ایران دانست و افزود: با این استراتژی مفهوم سطح بندی روشن می شود و مردم امکان دریافت خدمت از سطح تعیین شده را پیدا می کنند.
وی تاکید کرد: در کنار توانمندسازی بیمه شدگان، نظارت اجتماعی بر کار موسسات ارائه دهنده خدمت هم باید صورت گیرد، زیرا مردم از حقوق مناسبی برخوردارند و حدود آن را می‌شناسند و موسسات ارائه دهنده خدمت در بخش‌های دولتی و خصوصی هم باید خود را مکلف به رعایت حقوق مردم بدانند و سازمان بیمه سلامت به عنوان وکیل بیمه شدگان بر ارائه خدمات مطلوب به موکلان خودنظارت دقیق خواهد داشت.
کبیر افزود: سلامت محصول مشترکی میان دستگاه های درگیر در امر توسعه است و برخلاف دیگر کالاها یا خدمات به گروه یا فردی هدیه یا واگذار نمی‌شود. برای دستیابی به سلامت نیاز داریم از توان همه دستگاه‌های اجرایی، افراد و اشخاص استفاده کرده و از تلاش آنها بهره‌مند شویم. از این جهت سلامت حاصل کارکرد بخش‌های مختلف جامعه است، در عین حال تلاش دستگاه‌های تعیین‌کننده و اثرگذار برای تحقق این هدف بزرگ ضرورت دارد.
وی ادامه داد: مهمترین مولفه‌ها این است که بدانیم در حوزه سلامت کشور چه وضعی داریم؟ چه عوامل خطری وجود دارد؟ مردم از چه سطح سلامتی برخوردارند؟ چه خطراتی جامعه را تهدید می‌کند؟ برای این منظور باید تعریف درستی از سلامت داشته باشیم. در واقع مسائلی که امروز از سوی سازمان جهانی بهداشت مورد تاکید قرار می‌گیرند شامل بیکاری، فقر، مسکن، حمل و نقل، تغذیه، محیط زیست، جنسیت و عدالت می باشد که در اصطلاح به آنها عوامل اجتماعی اثرگذار بر سلامت می‌گویند.
وی در پاسخ به این پرسش که آیا منابعی که اکنون در حوزه سلامت مردم هزینه می‌شود مبتنی بر نیازهای آنهاست، تاکید کرد: خیر، این‌طور نیست؛ شاید دلیل آن ایجاد تقاضاهای غیرضروری یا القایی باشد یا اینکه کمیت و کیفیت خدمات مطلوب نباشد. مساله بعدی که احتمال کمتری دارد بروز خطا در ارائه خدمت و ناتوانی از پاسخ‌دهی مطلوب است. هر چقدر نظام ارائه خدمت به سمت پاسخ‌دهی بهتر پیش برود به همان اندازه کرامت مردم بیشتر رعایت می‌شود. فقط در این صورت است که می‌توانیم خاستگاه‌ها و نیازهای آنان را خوب شناخته و برای تامین آن برنامه‌ریزی کنیم.
انتظار مردم از بیمه ها برای خدمات مناسب
معاون بیمه سلامت سازمان افزود: مردم حق دارند برای تامین نیازهای خود مطالباتی از ما داشته باشند. تامل دقیق در نظام سلامت نشان می دهد که نقش سازمان‌های بیمه‌گر به عنوان حامیان جامعه در همه حال پررنگ است. مردم انتظار دارند در مقابل منابعی که از جیب یا مالیات آنان به سازمان‌های بیمه‌گر واگذار می‌شود، پاسخ مناسبی دریافت کرده و از خدمات کمی و کیفی مطلوب و مناسبی برخوردار شوند.
کبیر افزود: ما چاره‌ای نداریم جز اینکه سطح دانش و آگاهی جامعه در حوزه سلامت را به حد مطلوبی برسانیم.
وی با اشاره به شعار امسال سازمان بهداشت جهانی که «ایمنی غذا از مزرعه تا سفره» است، گفت: چرخه تولید فرآورده‌های غذایی از مزرعه تا سفره مراحل مختلفی دارد، یعنی باید ببینیم میزان کیفیت و صحت و سلامت ماده غذایی خامی که می‌خواهیم مصرف کنیم چگونه است. آیا این فرآورده دارای سموم شیمیایی کنترل نشده است؟ آیا حاوی عناصر سمی یا فلزات مضر است؟ یا اینکه در چرخه تولید آنها چقدر از کودهای شیمیایی استفاده شده است؟ در این خصوص همه عوامل شامل آب، خاک و هوا بر کیفیت ماده غذایی تاثیرگذار بوده و سلامت ما را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد.نکته بعدی نگهداری، فرآوری و عمل‌آوری از مرحله برداشت تا حمل و توزیع است. هر قدر این چرخه به استانداردهای تعیین‌شده نزدیک‌تر باشد به همان اندازه مصرف‌کننده نهایی غذای مطمئن و سالمی دریافت می‌کند.
مهر