محمدهادی رجایی لیتکوهی اظهار کرد: دولت نمی‌تواند یک سیاست ۴ تا ۵ ساله در حوزه صادرات گوشت داشته باشد، زیرا تجربه نشان داده که سیاست‌ها حالت مسکن و موقتی داشته و روزی به علت محدودیت منابع و فروش کم منابعی مثل نفت تغییر می‌کند.
رجایی با اشاره به این‌که علت کاهش تولید و نوسانات بازار سیاست گذاری‌های نادرست است، گفت: وارد کردن برخی کالاها با منابع ارزی بوده در صورتی که این منابع باید خرج نهاده‌های تولید، سیستم حمل و نقل، تحقیقات علمی و حوزه‌های شبکه بهداشت و سلامت شود، زیرا حوزه‌های اقتصادی، بهداشتی و پزشکی از بنیان‌های کشور است.
وی تصریح کرد: منابع دولت محدود بوده و واردات سه برابر بیشتر از تولید گوشت قرمز در کشور و فروش با یک سوم قیمت نیز برای کنترل بازار کفایت نمی‌کند.
وی با اشاره به این‌که بخش عمده منابع ارزی ما در کشور از فروش مواد نفتی است، ادامه داد: از سال ۹۱ تا به امروز سالانه بین ۲۸ تا ۳۳ میلیارد دلار صادرات غیر نفتی داریم و بیش از ۷۰ میلیارد دلار از محل فروش نفت تأمین می‌شود.
رجایی ابراز عقیده کرد: افزایش قیمت دلار، صادرات هر چیزی را به صرفه کرده اما این افزایش آنقدر شدید نبوده که شاهد بحران در داخل کشور باشیم؛ کاهش تولید مساله جدی بوده که خودش را در سطح جامعه نشان داده و باعث پرش‌های ناگهانی قیمت شده است.
این کارشناس اقتصادی تصریح کرد: بودجه تأمین شده از فروش نفت صرف کالاهای مصرفی می‌شود و با توجه به این مؤلفه که سیاست‌گذاری‌های دولت موقتی است، بهترین مورد برای مصرف بودجه در بخش کالاهای مصرفی در قسمت پزشکی، دارو، درمان و سلامت مردم است.
رجایی با بیان این‌که اقتصاد کالاها به دو گروه جانشین و مکمل تقسیم می‌شوند و گوشت قرمز، مرغ و ماهی جز کالاهای جانشین هستند، اظهار کرد: همیشه آن چیزی که مصرف عمده مردم بوده و توانسته قیمت را در بازار مهار کند، گوشت مرغ است، گوشت مرغ و سیاست توزیع آن به گونه‌ای تقسیم شده که می‌تواند جلوی افزایش قیمت گوشت قرمز را در بازار بگیرد.
وی یادآور شد: اگر دولت بخواهد سیاست درستی در خصوص توزیع و تنظیم بازار داشته باشد باید در حوزه گوشت مرغ و تولید آن از طریق سیاست‌های حمایتی و پشتیبانی نیاز مردم را تأمین کند.