«جلال پیروزیفرد» اظهار کرد: هر چند وضعیت کیفیت آرد رو به بهبود است اما از یک ماه گذشته تاکنون، به دلیل عدم سهمیهبندی نانوایان با کمبود آرد روبرو شدیم که این مسئله قابل حل و پیگیری است.
وی با بیان این که تاکنون کمبود آرد در استان منجر به بروز مشکلی جهت تأمین نان مورد نیاز شهروندان نشده است، افزود: تاکنون قیمت آرد براساس میزان سبوس آن، متفاوت و فروش آن به صورت آزاد انجام میشده به طوری که نانوایان نسبت به خرید آن بدون در نظر گرفتن سهمیه اقدام میکردند اما قرار است بر طبق دستورالعمل کشوری، با یکسانسازی و نیمه یارانهای شدن قیمت آرد، نانواییها براساس سهمیههای مشخصی، آرد مورد نیاز خود را دریافت کنند.
این مسئول در ادامه با اشاره به رند شدن قیمت انواع نان، تصریح کرد: با توجه به مشکل رُند نبودن قیمت نان پس از افزایشهای صورت گرفته، به منظور رفع این مشکل اقدام به افزایش ۲۵ گرمی چانه خمیر برای رند شدن قیمت نان شد.
وی در این رابطه افزود: بدین ترتیب انواع نانهای با قیمت ۲۲۵ تومان به ۲۵۰ تومان، نانهای با قیمت ۲۷۵ تومان به ۳۰۰ تومان و نانهای با قیمت ۳۲۵ تومان به ۳۵۰ تومان افزایش پیدا کرد و این روند برای قیمت سایر نانها نیز اتفاق افتاد.
این مسئول، کیفیت نان در یزد را مطلوب ارزیابی و تصریح کرد: خوشبختانه نان یزد به لحاظ کیفیت در جایگاه سوم کشور قرار دارد و با افزایش کیفیت آرد، کیفیت نانها نیز رو به افزایش است.
وی از کاهش میزان نمک نان با توجه به فرا رسیدن فصل زمستان خبر داد و خاطرنشان کرد: با توجه به تمایل مردم یزد به استفاده از نانهای حجیم، ۶۰ درصد نانواییهای یزد دارای سیستم پخت تنوری هستند در حالی که نان تولیدی از این طریق علاوه بر تماس مستقیم با آتش، حاوی بیش از میزان استاندارد نمک است.
پیروزیفرد، راهکار رفع این مشکل را پخت نان به روش دستگاهی ذکر کرد و گفت: نه تنها یزدیها کمتر تمایل به استفاده از نان دستگاهی دارند بلکه پخت نانهای دستگاهی برای نانوایان نیز مقرون به صرفه نیست.
وی، کاهش تولید روزانه نان از ۴۰۰۰ به ۱۸۰۰ عدد در نانواییهایی که با دستگاه کار میکنند را عاملی بر استفاده نکردن نانوایان از دستگاه دانست و گفت: با وجود کاهش شدید تولید نان در این نوع نانواییها، مصرف گاز دستگاههای پخت نان بسیار بالاست و هزینههای جانبی آنها مانند تعویض نوار نیز ماهیانه تا سه میلیون تومان میرسد که برای نانوایان به صرفه نیست.
این مسئول ادامه داد: با این احتساب تقریباً نانوایان دستگاهی دیگر با این روش در یزد پخت نمیکنند و عمدتاً به دستگاههای چرخشی و تنور روی آوردهاند.
وی یادآور شد: نانواییهای که با دستگاه کار میکنند ماهانه حدود یک میلیون تومان هزینه مصرف گاز دارند، در حالی که این رقم برای دستگاههای گردان حدود ۴۵۰ هزار تومان و در روش تنوری بسیار کمتر است. با احتساب این رویکرد باید در روشهای پخت نان از طریق دستگاههای گردان و تنوری به دنبال استانداردسازی باشیم.