قیمت مرغ مدت کوتاهی است از قیمت‌های عجیب و غریب و فضایی کیلویی 17 هزار تومان عقب نشینی کرده و به قیمت کیلویی 11 هزار و 500 تومان رسیده که شاید مردم توان خرید داشته باشند، اما تولید کنندگان مرغ این قیمت را بر نمی‌تابند و تلاش می کنند تا قیمت‌ها را دوباره بالا بکشند.
بهمن محمد یاری مدیر عامل اتحادیه سراسری کشاورزی مرغداران گوشتی ایران با ارسال نامه‌ای به محمود حجتی وزیر جهاد کشاورزی نوشت: «علیرغم پیگیری‌های اتحادیه سراسری مرغداران گوشتی ایران در رابطه با اصلاح قیمت مرغ و برگزاری جلسات متعدد در معاونت امور تولیدات دام و پذیرش تجدید نظر در قیمت گوشت مرغ توسط آن معاونت و نیز پیشنهاد قیمت جدید متناسب با هزینه‌های فعلی تولید، تاکنون نتیجه‌ای حاصل نشده و مشکلات عدیده‌ای برای این صنعت به وجود آورده است.»
منظور این مسئول از اصلاح قیمت همان افزایش قیمت است اما طوری در لفافه بیان شده که انگار برای کاهش قیمت هم بحث خواهد شد.
این مسئول در این نامه توجیهاتی هم برای افزایش قیمت مطرح کرده و نوشته است:
با توجه به اینکه تولیدکنندگان بخش عمده‌ای از نهاده‌ها از جمله سویا را به واسطه روند طولانی صدور حواله و تامین آن، به قیمت آزاد تهیه می‌نمایند، شرایط فعلی مورد اعتراض مرغداران بوده و لازم است نسبت به پیگیری و تصمیم فوری در این خصوص دستور اقدام صادر فرمایید.
اما واقعیت این است که در دوماه گذشته تمام قیمت نهاده‌ها و هزینه‌ها بررسی و ارزیابی شده و قیمت فروش 11500 تومان را برای هر کیلو مرغ اعلام کردند.
وزیر جهاد کشاورزی همان زمان اعلام کرد با هرگونه فروش بیش از 11500 تومان در هر کیلو برخورد خواهد شد. این تاکید وزیر به این معنی بود که قیمت تعیین شده، کارشناسی است که مو لای درز آن نمی‌رود.
در شرایطی که تنها مرغ و تخم مرغ در سفره مردم فقیر و متوسط باقی مانده است، برخی تلاش می‌کنند دوباره قیمت را بالا ببرند، آیا مردم معمولی توان مالی دارند که گوشت کیلویی 100 هزار تومان خریداری کنند؟ چرا برخی تنها خودشان را می‌بینند و به سود خودشان فکر می‌کنند؟
به فرض اینکه مرغداران حاشیه سود کمی هم نداشته باشند که طبق نظر کارشناسی وزراتخانه که پیشتر اعلام شد چنین نیست، آیا تمام راهها را رفته‌اند و تنها راه افزایش قیمت مانده است؟
مرغداران هر چقدر قیمت تمام شده تولید را کاهش دهند، حا شیه سودشان بیشتر خواهد شد، پرت انرژی، بهره‌وری تولید، ضریب تبدیل دان، د ر مرغداری‌های کشور ما به هیچ عنوان قابل مقایسه با کشورهای پیشرفته نیست و بسیار بالاست.
استفاده از لاین‌ها بهره‌ور، کارگران متخصص، بهره بردن از کارهای تحقیقاتی و علمی همه می‌تواند قیمت تمام شده تولید را کاهش و سود مرغداران را افزایش دهد.آنها هر چقدر در این زمینه تلاش کنند سود بیشتری نصیبشان خواهد شد، اما آنها ساده‌ترین راه را انتخاب می‌کنند و همواره دولت را متقاعد می‌کنند که قیمت را افزایش دهد و همه فشارها را تولیدکننده تحمل می‌کند.
ظاهراً این رسم شده است که هر موقع فشاری روی تولیدکننده و صنایع وجود داشته آنها این فشار را روی مردم و مصرف‌کننده انتقال بدهند بدون اینکه خودشان تلاشی برای کاهش قیمت تمام شده داشته باشند.