بحث برداشت و حمل محصول چغندرقند خوزستان این روزها سرخط خبری رسانه‌های استان و حتی کشور است. بلاتکلیفی کشاورزان در هنگام برداشت محصول، نبود امکانات، افزایش قیمت و مشکلات دیگر، باعث شده تا این روزها چغندرکاران خوزستانی حال و روز خوشی نداشته باشند.
یک قدم تا نابودی
یکی از کشاورزان چغندرکار اظهار می‌کند: به علت عدم کنترل حمل بار در بندر امام خمینی (ره) و وجود رقابت نابرابر برای کرایه‌های حمل ونقل، کامیون داران به نرخ‌های حمل چغندر توجهی ندارند و این امر باعث عدم ترانزیت و حمل چغندر به کارخانه‌های قند شده است.
رضوی ادامه می‌دهد: سپری شدن بازه زمانی برداشت از نیمه دوم اردیبهشت لغایت اواخر خردادماه و نزدیکی به گرمای سوزان تیرماه باعث نابودی محصول استراتژیک چغندر خوزستان در بیش از ۱۰ هزار هکتار به ارزش چند هزار میلیارد تومان می‌شود.
وی در پایان می‌گوید: خسارت به کشاورزان شمال خوزستان و کارخانه‌های قند طرف قرارداد با کشاورزان خوزستان اعم از کارخانه قند شوش، کرمانشاه، اسلام آباد، همدان، قزوین، اصفهان و شهرکرد و در مجموع نابودی کشاورزان خوزستانی، تعطیلی و نابودی کارخانه‌های قند کشور و تبعات بسیار بد اقتصادی و اجتماعی از دیگر تبعات از بین رفتن محصولات چغندرکاران خوزستانی است.
یک کشاورز چغندرکار خوزستانی درباره اهمیت برداشت به موقع محصول چغندر قند می‌گوید: چنانچه محصول چغندرقند در اسرع وقت برداشت نشود، با توجه به افزایش گرما به زودی فاسد و هر روز که از موعد برداشت بگذرد خسارت وارده بیشتر می‌شود.
نظری می‌افزاید: همه این خسارت‌ها باعث به مخاطره افتادن وضعیت کشاورزان و کارخانه‌های تولید قند از حیث درآمد و اقتصاد می‌شود و علاوه بر ضرر به کشاورزی استان، صنایع تبدیلی کشور و جامعه چغندرکاران خوزستان نیز با مشمول مواجه خواهند شد.
وی یادآور می‌شود: این خسارت‌ها باعث می‌شود که چغندرکاران در سال جاری از کشت این محصول استراتژی و پرخیر و برکت صرف نظر کنند و در نهایت عدم کشت موجب مشکلات عدیده ای در چرخه تولید سایر محصولات استان می‌شود.
نابرابری تعداد کامیون‌ها با میزان محصول
معاون بهبود تولیدات گیاهی جهاد کشاورزی خوزستان با اشاره به مشکل کمبود کامیون برای انتقال محصول چغندر قند کشاورزان استان می‌گوید: این موضوع که کامیون داران حاضر به جابه‌جایی محصول چغندرقند نیستند چندان صحت ندارد بلکه تعداد کامیون‌ها کم و بار در خوزستان فوق‌العاده زیاد است.
محمد قاسمی نژاد ادامه می‌دهد: واردات از طریق بندر امام خمینی (ره) در جریان است ولی حمل و نقل بار، کالاها و محصولات باید برای همه کشور انجام شود.
زور زیاد سود
وی یادآور می‌شود: عده‌ای از کامیون داران برای کسب سود بیشتر ترجیح می‌دهند که مسیرهای طولانی را طی و قیمت بیشتری را اخذ کنند از این رو برای رسیدن به سود بیشتر ترجیح می‌دهند تا در نقطه‌ای کار کنند که به نفع آنها باشد و در این بین محصول چغندر قند روی زمین مانده است.
قاسمی نژاد می‌گوید: برداشت چغندرقند از ۲۵ فروردین در خوزستان شروع و باید تا قبل از تیرماه جمع شود و اگر محصول به موقع برداشت نشود از بین می‌رود و دچار خسارت زیادی می‌شویم.
وی اضافه می‌کند: وقتی وارد ماه تیر ماه می‌شویم با توجه به افزایش گرما، غدد داخل خاک، درجه حرارت بالای ۴۵ درجه و محصولاتی که دوره رشد فیزیولوژیک را پشت سر گذاشتند، اگر برداشت نشوند و بمانند محصول شروع به گندیدن کرده و از نظر کیفی و عیار دچار افت می‌شود.
معاون بهبود تولیدات گیاهی جهاد کشاورزی خوزستان بیان می‌کند: در جلسه شورای کشاورزی در مورد بحث کامیون‌ها پیشنهادهایی داشتیم که بخشی از کامیون‌هایی که در حال حاضر از بندر به سمت نقاط مختلف کشور می‌روند و کالاهای دیگر را حمل می‌کنند برای مدت ۱۵ الی ۲۰ روز چغندرقند خوزستان را حمل کنند.
وی می‌گوید: در حال حاضر به یک هزار و ۴۰۰ دستگاه کامیون برای حمل بار چغندرقند استان نیاز داریم که تاکنون از این تعداد فقط حدود ۳۰۰ دستگاه کامیون تأمین شده است.
پای منافع در میان است
رئیس خانه کشاورز خوزستان نیز درباره مشکل کمبود کامیون برای جابه‌جایی محصول چغندرقند استان توضیح می‌دهد: به دلیل افزایش هزینه‌ها کامیون داران اقدام به افزایش نرخ حمل بار کردند.
مسعود اسدی می‌افزاید: این افزایش نرخ با توجه به وجود بنادر در خوزستان، به صرفه بودن تخلیه این کشتی‌ها، انتقال محصول واردات با هر قیمتی برای واردکنندگان و انتقال محموله‌های وارداتی با قیمت بالاتر است؛ به همین خاطر کامیون داران نرخ وارد کننده ها برای محصولاتشان را به صرفه تر می‌دانند.
متأسفانه کامیون داران حاضر به تحویل و جابجایی محصول به خارج از استان و مقصد کارخانه‌های قند نیستند و از طرفی اگر این محصول برداشت نشود، با گرمای شدید خوزستان با اُفت کیفیت و خرابی مواجه خواهد شد.
با توجه به اهمیت این محصول که در تولید شکر نقش مؤثری برای اقتصاد کشور دارد، همه مسئولان ملی و استانی باید عزمی جدی را در راستای پیشگیری از تخریب این محصول استراتژیک به کار بگیرند و با برداشتن موانع موجود بر سر راه کشاورزان به آنها کمک کنند.