سید هادی ابراهیمی در خصوص تکثیر و پرورش ملخ‌های صحرایی در دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی اظهار کرد: از آذرماه سال 97 پروژه تدوین دانش فنی تولید انبوه ملخ به سفارش شرکت بهین ساتراپ توس توسط دانشگاه فردوسی مشهد آغاز شده است. اوایل اردیبهشت ماه سال جاری توده‌ای از نسل اول ملخ‌های صحرایی قبل از سن بلوغ جسمی و جنسی را از استان هرمزگان به دلیل این‌که نخستین استانی بود که ملخ‌ها به آنجا هجوم آورده بودند، جمع‌آوری و برای حفاظت به دانشگاه فردوسی مشهد منتقل کردیم.
وی افزود: از اواخر خرداد ماه برای این ملخ‌های صحرایی شرایط مناسب را فراهم کرده‌ایم تا تخم‌گذاری کنند و دومین نسل از ملخ‌های مهاجر درشرایطی غیر از زیستگاه بیابانی در محیط آزمایشگاهی متولد شوند. شرکت سفارش‌دهنده این طرح در نظر دارد تا با دانش فنی تدوین شده در این طرح نخستین مرکز پرورش حفاظت شده ملخ را در شهر مشهد احداث نماید.
عضو هیأت علمی گروه علوم دامی دانشگاه فردوسی مشهد گفت: هدف اول از پرورش این ملخ‌های صحرایی مصرف انسانی ملخ‌ها است. در کشورهای آفریقایی، عربی، اروپایی وبرخی از نقاط ایران از این نوع ملخ‌ها به عنوان منبع پروتئین استفاده می‌کنند و به دلیل سالم بودن و عاری از هر گونه آلودگی، تقاضا برای نوع پرورش‌یافته بیشتر است. در کشورهای اروپایی برای مصرف انسانی ملخ‌های بسته‌بندی شده که شامل 15 عدد است 6.7 یورو هزینه پرداخت می‌کنند.
ابراهیمی اضافه کرد: هدف دوم از پرورش این ملخ‌ها برای مصرف دام است. 70 تا 80 درصد کنجاله سویا در صنعت خوراک دامی از طریق واردات صورت می‌گیرد. هدف سوم شرکت سفارش‌دهنده این است که آنها خواستار یک کلکسیون دائمی از این ملخ ها برای بررسی تاثیر سموم مورد استفاده برای مبارزه با ملخ‌ها هستند.
وی بیان کرد: در برخی منابع گفته شده است که حمله ملخ‌ها به کشور عمدی بوده، یعنی یک حمله بیولوژیکی است. اگر این مسئله صادق باشد هجوم ملخ‌ها به این صورت است که این ملخ‌ها به صورت پرورشی و یا در طبیعت تولید و به کشور ما سوق داده شده‌اند. در همین راستا ما باید آمادگی مبارزه با هجوم این نوع ملخ‌ها را داشته باشیم.
عضو هیأت علمی گروه علوم دامی دانشگاه فردوسی مشهد عنوان کرد: بخش خصوصی از این پروژه حمایت کرده و آماده سرمایه‌گذاری است. این پروژه باید به عنوان واحد دامپروری تلقی و مورد حمایت قرار بگیرد. متاسفانه این شرکت برای گرفتن مجوز مشکلات متعددی داشته و هنوز هیچ دستورالعمل شفافی در این زمینه وجود ندارد. سازمان محیط زیست در این زمینه هنوز پاسخگوی ما نیست.