دانه‌های سویای روی دست کشاورزان آمریکایی مانده است

داکوتای شمالی بیش از سایر ایالت های آمریکا روی تقاضای دانه‌های سویای چین حساب می‌کند.
 صنعت در گوشه شمال غربی کمربند کشاورزی آمریکا، نزدیک به بنادر اقیانوس آرام میلیون ها دلار برای ذخیره غلات و زیرساخت های باربری ریلی هزینه و در همین حین کشت خود را طی 20 سال 5 برابر کرده است.
 در حال حاضر که بزرگترین وارد کننده دانه های سویای جهان از بازار آمریکا برای دومین فصل پیاپی دوری می‌کند، کشاورزان داکوتا از نبود مشتری برای محصولی که دو دهه است کشت می کنند ، رنج می برند.
 تجربه این ایالت بر تأثیر نابرابر جنگ تجاری بین آمریکا و چین در سراسر آمریکا تاکید می‌کند. درست است که عوارض چین بسیاری از ایالت های طرفدار دونالد ترامپ در انتخابات 2016 مثل داکوتای شمالی را هدف قرار داده ، ولی ایالت‌های جنوبی و شرقی بهتر توانسته اند بازارهای جدیدی در مکزیک و اروپا برای دانه های سویای خود بیابند. این ایالت ها همچنین کارخانه های فرآوری بیشتری برای تولید کنجاله سویا به همراه  صنعت دام و ماکیان برای مصرف آن دارند.
 برای داکوتای شمالی، از دست رفتن چین، خریدار بیش از 70 درصد دانه‌های سویای این ایالات، یک منبع مهم از درآمد آن را  از بین برده است . کشاورزی بزرگترین صنعت داکوتای شمالی است که از انرژی پیشی گرفته و 25 درصد اقتصاد آن را تشکیل می دهد.
جیم ساتر، مدیرعامل شورای صادرات دانه های سویای آمریکا گفت:« داکوتای شمالی بیش از هر ایالت دیگری از جنگ تجاری با چین ضربه خورده است».
 چین در پنجم اوت، پس از تشدید درگیری تجاری با تهدید ترامپ به وضع عوارض اضافی بر 300 میلیارد دلار واردات چینی در اول سپتامبر، درهایش را به روی تمام محصولات کشاورزی آمریکا بست.
 برخی کشاورزان برای جبران خسارت جنگ تجاری به پرداخت های کمکی 28 میلیارد دلاری دولت ترامپ وابسته بودند. این کمک ها برای ایالت های جنوبی که وابستگی کمتری به صادرات به چین داشتند، کمتر است. وزارت کشاورزی آمریکا اعلام کرد که سایر ایالت ها نسبت به داکوتای شمالی بیشتر در معرض عوارض چین قرار دارند چون محصولات دیگری مثل پنبه و ذرت خوشه ای تولید می کنند که تحت تاثیر عوارض آمریکا قرار گرفته است.
 کشاورزان دانه‌های سویای آمریکا با مقدار سویایی که در ذخایر خود دارند و محصولی که به زودی برداشت می کنند، نمی‌توانند دانه های خود را با سوددهی بفروشند.
 قیمت دانه های سویای  کشاورزانی که در بهار سال جاری کشت کردند، به خاطر به نتیجه نرسیدن قرارداد تجاری با چین، به کمتر از هزینه ای که برای تولیدش شده، کاهش یافته است.
 گزینه های کشاورزان داکوتای شمالی محدود هستند. گندم سالهاست سهم بازار صادرات خود را از دست داده است. تقاضا برای دانه‌هایی مثل نخود فرنگی و عدس که در شمال آمریکا کشت می شود به خاطر عوارض تلافی‌جویانه هند آسیب دیده است. هند وارد کننده اصلی این دو محصول است.