عینالله شریفپور افزود: کشورهای همجوار به منظور حمایت از تولیدکنندگان خود برای واردات محصولات کشاورزی، تعرفههای بالایی اعمال کردهاند و این امر صادرات محصولات کشاورزی ایران را با مانع مواجه کرده است.
وی اظهار داشت: محصولات کشاورزی ایران به صورت محدود تنها به ۱۵ کشور صادر میشود که این کشورها نیز با ایران شرایط اقلیمی و فصل برداشت مشترک دارد و همین امر مانعی برای صادرات گسترده محصولات کشاورزی کشور است.
وی ادامه داد: اطلاعات کافی از نیاز بازارهای هدف نیز در دست نیست چنانکه آذربایجانغربی در تولید سیب جزو استانهای برتر کشور است اما این محصول پس از برداشت در سردخانه میماند و چه بسا پس از گذشت یک سال هم به دست مشتریان خارجیاش نمیرسد.
عضو کمیسیون اقتصادی مجلس با بیان اینکه در بازارهای جهانی شکل ظاهری و بستهبندی بیشتر از ایران مورد توجه قرار میگیرد، گفت: هنوز در این زمینه قدمهای خوبی برداشته نشده است و علاوه بر آن، بسیاری از بازرگانان با بیانصافی عمل کرده و میوههای درجه ۲ و سه را در پایین جعبه و میوههای درجه یک را در روی جعبه قرار میدهند که این عمل نوعی بداخلاقی بوده و برخلاف شرع است.
بازرگانان نباید با بداخلاقی در امر بستهبندی محصولات کشاورزی، منافع ملی را بر کسب سود شخصی ترجیح دهند زیرا این امر چهره خوشایندی از کشور در منطقه نشان نمیدهد.
شریفپور با تاکید بر اینکه توجه به کیفیت محصولات کشاورزی باید در اولویت کاری تولیدکنندگان قرار گیرد، بیان کرد: یک محصول زمانی میتواند در بازارهای منطقه حرف اول را بزند که از کیفیت بهتر و قیمت پایینتری برخوردار باشد.
وی افزود: مروجان کشاورزی با سوق دادن کشاورزان به سمت تولید محصولات باکیفیت نیز میتوانند نقش موثری در صادرات محصولات کشاورزی ایفا کنند.
وی اظهار داشت: ناهماهنگی وزراتخانهها و سایر دستگاهها از جمله بازرگانی، صنعت و معدن، کشاورزی، استاندارد و غیره باعث شده است تا محصولات کشاورزی صادراتمحور به ویژه در آذربایجانغربی هر ساله در دست کشاورزان و تاجران باقی بماند.
نماینده مردم ماکو، پلدشت، شوط و چالدران گفت: اتحادیههای کشاورزی باید از سوی وزراتخانههای بازرگانی و جهادکشاورزی به رسمیت شناخته شده و به حرف آنان گوش داده شود.
عضو کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی گفت: در تعیین قیمت خرید تضمینی محصولات کشاورزی تنها یک نسخه واحد برای کل کشور نوشته میشود در حالی که تولید سیب مرغوب و صادراتتی در آذربایجانغربی که قطب تولید این محصول به شمار میرود، هزینههای بالاتری نسبت به برخی دیگر از استانها دارد.
شریفپور با تاکید بر اینکه تعیین قیمت خرید تضمینی بهتر است به خود استانها واگذار گردد، افزود: قیمت خرید تضمینی گندم هزار و ۷۸۰ تومان است در حالی که قیمت تعیین شده باید بیش از این باشد.
وی به تبعات پایین بودن نرخ خرید تضمینی گندم اشاره کرد و افزود: بسیاری از گندمکاران محصول خود را در انبارهای سنتی انبار کردهاند و برخی نیز گندم را به جای جو به فروش میرسانند.
شریف پور اظهار داشت: ادامه این روند کشاورزان را متضرر میکند و بیکاری بیش از پیش شاغلان بخش کشاورزی را به دنبال خواهد داشت؛ بر همین اساس باید موانع صادرات محصولات کشاورزی یکی پس از دیگری برطرف شود.
آذربایجانغربی از جمله استانهای مطرح در تولید محصولات کشاورزی از جمله سیب و انگور است ولی با این وجود بخش قابل توجهی از محصولات کشاورزی استان بدون مشتری میماند و واسطهها آن را با کمترین قیمت از کشاورزان خریداری میکنند.