دکتر «شین یان وانگ»، سرپرست تیم تحقیق، در این باره می‌گوید: «نوشیدن مداوم چای با کاهش ریسک بیماری قلبی عروقی و مرگ به هر علتی مرتبط است. بیشترین تأثیرات سلامت مرتبط با نوشیدن چای سبز و افرادی است که چای را به طورمداوم و برای طولانی مدت مصرف می‌کنند.»
این مطالعه شامل حدود ۱۰۰,۹۰۲ شرکت کننده از چین بود که هیچ سابقه حمله قلبی، سکته یا سرطان نداشتند. شرکت کنندگان به دو گروه تقسیم شدند: چای نوش های دائمی و افرادی که هرگز چای نمی‌نوشیدند یا عادت به نوشیدن دائمی چای نداشتند. این افراد به طورمیانگین ۷.۳ سال تحت نظر بودند.
براساس برآوردها مشخص شد افراد ۵۰ ساله که همواره چای می‌نوشیدند در مقایسه با افرادی که اصلاً چای نمی‌نوشیدند یا به ندرت چای می‌نوشیدند ۱.۴۱ سال دیرتر دچار سکته و بیماری قلبی می‌شدند و ۱.۲۶ سال هم بیشتر عمر می‌کردند.
همچنین نوشیدن دائمی چای با ۲۰ درصد کاهش ریسک بیماری قلبی و سکته ناگهانی، ۲۲ درصد ریسک کمتر بیماری قلبی و سکته مرگبار و ۱۵ درصد کاهش خطر مرگ به هر علتی مواجه بودند.
دکتر «دانگ فنگ گو»، عضو دیگر تیم تحقیق، در این باره می‌گوید: «تاثیرات محافظتی نوشیدن چای در بین گروه‌های که به طوردائمی چای می‌نوشیدند بسیار مشهود بود. مطالعات نشان می‌دهد ترکیبات بیواکتیو اصلی در چای موسوم به پلی فنول ها، طولانی مدت در بدن ذخیره نمی‌شوند. از اینرو نوشیدن مکرر چای در طول یک دوره طولانی برای تأثیر حفاظتی از قلب ضروری است.»
محققان در تأثیر بیشتر چای سبز نسبت به چای سیاه دو فاکتور را عنوان می‌کنند. اول اینکه چای سبز منبع غنی پلی فنول ها است که عامل حفاظتی در مقابل بیماری قلبی عروقی و فاکتورهای پرریسک آن از جمله فشارخون بالا و چربی بالا است. درحالیکه چای سیاه معطر می‌شود و در طول این فرایند، پلی فنول های آن در قالب رنگدانه ها اکسید می‌شوند و تأثیرات آنتی اکسیدانی شأن را از دست می‌دهند. دوم اینکه چای سیاه غالباً با شیر مصرف می‌شود و مطالعات قبلی هم نشان داده اند که این ترکیب تأثیرات مؤثر سلامت چای بر عملکرد عروقی را بی اثر می‌کند.