سیدمصطفی موسوی در مورد روند تجاری ایران و کویت گفت: این روند در حال افزایش است و بیشترین گزینه تاثیرگذار در این موضوع شرایط اقلیمی و خویشاوندی با ایران است به طوری که 30 درصد اهل کویت از تبار ایرانی بوده که از قشر مرفه این کشور محسوب میشوند و 40 درصد جمعیت آن نیز شیعه هستند و این به نوعی باعث کشش به سمت کالاهای ایرانی میشود.
وی گفت: بیشتر صادرات ما به این کشور مواد غذایی و مصالح ساختمانی است و روند صادرات ما هم در دو سال گذشته دو برابر شده است. بیشتر واردات ما هم ماشینآلات است.
موسوی ادامه داد: با این وجود در روند تجاری ما با کویت کمی مشکل وجود دارد که دلیل آن وضعیت بسته کویت است و این بیشتر در عدم اعطای ویزا به بازرگانان مشاهده میشود که این مساله تجارت با کویت را سخت کرده است به طوری که اتاق مشترک ایران و کویت دو بار درخواست ملاقات با سفیر این کشور کرده که پاسخی دریافت نکرده است.
وی گفت: این افزایش تجارت با سعی و تلاش خود بازرگانان صورت گرفته است. البته ما در اعطای ویزا به کویتیها بسیار راحت عمل میکنیم اما عکسالعملی از کویتیها مشاهده نمیکنیم و به طوری که گرفتن ویزا تا یک سال هم طول میکشد مگر اینکه افرادی در کویت اقامت داشته و تردد کنند.
عضو هیات مدیره اتاق مشترک ایران و کویت افزود: در حال حاضر حجم صادرات ما 250 میلیون دلار است که اگر موانع برطرف شود تا یک میلیارد دلار هم ظرفیت افزایش وجود دارد. اگر توافقنامه سهجانبهای بین ایران، عراق و کویت امضا شود تا کالاهای ترانزیت شده از آسیای میانه به مقصد کویت از طریق ایران و مرز شلمچه منتقل شود، این مهم محقق خواهد شد که البته نیاز به رایزنی و دیپلماسی اقتصادی دارد.
موسوی با اشاره به نقش برخی کشورها در روند تجاری ایران و کویت گفت: کویت همیشه تلاش کرده است که نقش تنشزدایی در منطقه داشته باشد اما در مبادلات تجاری محافظهکار است یعنی سعی میکند آمریکا و عربستان را ناراحت نکند. البته تا امروز هیچگونه ایرادی در تجارت با ایرانیها گرفته نشده است اما شاهد شیطنت و سنگاندازی عربستان نیز هستیم.
نایب رییس کمیسیون توسعه صادرات غیر نفتی اتاق ایران با اشاره به همکاری دو کشور در بخش انرژی گفت: جزیره «بوبیان» متعلق به این کشور است که در حد فاصل سه کشور ایران، کویت و عراق قرار دارد. این جزیره به مدت 99 ساله در اختیار چینیها قرار گرفته و این باعث افزایش ساخت و ساز و البته تقاضا برای مصالح ساختمانی ایران نیز شده است. اگر ایران بتواند در این پروژه ورود کند میتواند مناطق آزاد اروند و «خورزبیر» را به هم متصل و قطب اقتصادی ایجاد کند که در موضوع انرژی نیز ظرفیتهای بسیار خوبی وجود دارد.
وی ادامه داد: متاسفانه وزارت امور خارجه و سازمان توسعه تجارت اقدامات قابل توجهی در این موضوع نداشته به طوری که در حال حاضر مرکز ثقل سیاست اقتصادی وزارت امور خارجه در منطقه متمرکز بر سه کشور عمان، قطر و عراق است و در سیاستهای جدید این وزارتخانه از کویت غفلت شده است.
موسوی گفت: با وجود آنکه دیپلماسی اقتصادی خوبی با قطر و عمان داریم، با کویت اینگونه نیست در حالی که کویت مصرفگراترین کشور منطقه است که بالاترین ارزش پولی دنیا را دارد و این میتواند ارزش افزوده خوبی برای ما داشته باشد.