علی تقی خانی گفت: ادامه تأخیر طولانی در سازماندهی ساختار مدیریتی وزارت جهاد کشاورزی مبتنی بر مزیت های ایدئولوژیک هدف از تغییر تحولات سیستمی با گزینش خاوازی بعنوانِ وزیر جدید حکایت از استحاله شدن و چرخش در راه و روش صددرصدی پیشینیان وزارتخانه را تداعی می کند و عملا تغییر در وزارت را در هاله ای از ابهام و به بیان دیگر تعبیر دوباره کاری ها و چرخش دور باطل در مدیریت می شود!
وی ادامه داد: در دوره کوتاه مدت سرپرستی عباس کشاورز تغییرات استراتژیک ساختاری در سطح معاونت ها و مدیرانِ عالی برخی دستگاه های اجرایی کلیدی با کمترین خطا، بدون شک از جمله اقدامات شایسته و شگفت انگیز وی در عرصه مدیریت کلانِ نیل به اهداف استراتژیک توسعه کشاورزی پایدار است و باید در تاریخ کشاورزی ایران ثبت شود.
این متخصص برنامه ریزی اقتصادی تصریح کرد: این اقدامات کشاورز نشان از قدرت تصمیم گیری وی در حوزه های کلانِ مدیریتی کشور دارد و امیدوارم مدیران عالی جوان شایستگی های سرپرست سابق وزارت جهاد کشاورزی را به عنوان توشه ای ارزشمند اندوخته کنند چرا که وی معاونان شایسته ای را به ضرس قاطع به عنوان سرپرستی گزینش و منصوب کرد و قطعاً برنامه‌ریزی برای اصلاحات ساختاری بیشتری در خصوص مدیریت شایسته سالاری در سایر بخش ها داشت.
این استاد دانشگاه گفت: باید دانست که سرپرست سابق جهاد کشاورزی این وزارتخانه را تدریجاً بسوی اهداف عالی توسعه کشاورزی پایدار با مطالعات راهبردی و برنامه‌ریزی استراتژیک بصورت مجموعه ای سیستمی و یکپارچه با تشویق راهبردی به ورودِ سرمایه گذاران متخصص در بخش خصوصی کشاورزی با ایجادِ تمهیدات قانونی ارزشمند به حوزه تصمیم گیری های کلانِ مدیریتی، سیاستگذاری و اجرایی قطعاً قادر بود که گام نوینی در بکارگیری سرمایه های سرگردان داخلی و خارجی بخش کشاورزی در راستای تضمین امنیت غذایی کشور بردارد و یقین دارم مافیای چند لایه حاکم بر نظام اقتصادی کشور حضور استادانِ فن در مدیریت اجرایی همچون وی را ندارند و ناگفته نماند برخی مدیرانِ عالی در زمان وزارت حجتی عمدتاً سیاست پیشه بجای برنامه‌ریزی راهبردی توسعه کشاورزی بودند.
این تحلیلگر اقتصادی حوزه کشاورزی تاکید کرد: امثال بخشنده، مهرفرد و..... مدیران کم نظیری هستند که به اعتقاد من ناخواسته آلوده سیاست بازی های مغایر با اهدافِ توسعه کشاورزی پایدار شدند چراکه مگر می شود تئوریسینی همچون دکتر بخشنده در بخش کشاورزی پیدا کرد که لابی های قدرت نتوانست وی را کنار عباس کشاورز باهوش و قاطع در عرصه تصمیم گیری به عنوان مکمل تحمل کند و به ماجرای خصومت بین این دو مدیر مسیر را هدایت کرد!
وی در ادامه بیان کرد: باید گفت مافیای چند لایه پنهان در لباس دوست و مخالفِ جدی با توسعه پایدار کشاورزی به لطایف الحیل آماده بکار جهت ممانعت از توسعه تولیدات داخلی کشاورزی با تشکیل وزارت بازرگانی! در ایران بخوانیم وزارت واردات است!
علی تقی خانی اظهار کرد: متاسفانه تأخیرات طولانی هدف گذاری های برنامه‌ریزی شده با تعلل بیش از حد در حوزه تصمیم گیری وزیر کشاورزی در عرصه تکمیل سازماندهی ساختاری عباس کشاورز در حوزه مدیریت های عالی وزارتخانه و یکپارچه سازی جهت خیزش اقتصادی توسعه کشاورزی بدون تردید نقش مافیای چند لایه تنیده شده در وزارتخانه را به عینه مشاهده می کنم و وظیفه دارم قاطعانه بگویم که فرصت ها نسبت به برنامه‌ریزی استراتژیک طرح های توسعه ای و اجرایی زیرساخت های کشاورزی به سرعت سپری می شود و اگر خاوازی قاطع و مستقل عمل نکنند بزودی با دل مشغولی های سفرهای استانی تکراری بتدریج سفرهای بین‌المللی عمدتاً آفریقایی و خاور میانه در نهایت اوراسیا از هدف اصلی توسعه کشاورزی پایدار منحرف و تبدیل به وزرای قبلی با تفکرات روز مرگی خواهند شد.
وی اضافه کرد: اعتقاد دارم وزیر جهاد کشاورزی باید تجربه سرپرستی عباس کشاورز را سرلوحه استراتژی های بلند مدت و آینده بخش کشاورزی قرار داده و در نهایت تکمیل کند، بدلیل اینکه وی به استناد قدرت علمی و تخصصی بر مصدر وزارت قرارگرفته است و قطعاً بدون اتکاء به قدرت های سیاسی کشور عمل خواهند کرد.
این فعال برنامه ریزی اقتصادی گفت: وزیر جدید باید به قدرت های علمی، تجربی و مدیریتی اجرایی قدیم و جدید وزارت کشاورزی مجهز شود و در صورت ایجاد فاصله و عدم بهره مندی از تیم کارگروه مجرب نظریه پرداز، شایسته و قدرتمند، شخص وزیر بزودی مقهور قدرت های سیاسی فرصت طلب بیرونی وزارت خانه و همچنان مشابه وزرای قبلی ناخواسته ولی بلاجبار اسیر و درخدمت مافیای قدرت و ثروت خواهند شد!
تقی خانی در پایان گفت: با برخی معاونان از جمله مدیریت عالی حوزه وزارتی مذاکرات عمیقی نسبت به چگونگی تغییر تحولات سیستمی وزارتخانه حتی در سطح گسترده با عقلانیت و خردورزی مجهز به نظام مدیریتی پیشرفته بویژه در عرصه برنامه محوری مبتنی بر مطالعات راهبردی و برنامه‌ریزی استراژیک طرح های توسعه ای داشته ام و نوشتم و اعتقاد دارم ضروری است اصلاحات برنامه ای بخش کشاورزی را به صورت تخصصی و سیستمی بلندمدت (20 _ 50 ساله) که هم اکنون به مرحله تخریب با تبعیت از برنامه قانون یک ساله صرفاً تقسیم بودجه سازمان برنامه بودجه بدون ارزشیابی اثرات اقتصادی رسیده، کار اصلی شروع شود.