علیانسب نماینده استان های آذربایجان های شرقی و غربی در سازمان مردم نهاد همبستگی کشاورزی ایران در حاشیه نشست سالانه این سازمان درباره مهم ترین مشکلات کشاورزی در استان اظهار کرد: واردات بی رویه برخی از محصولات کشاورزی و جلوگیری از صادرات برخی از محصولات تولیدی در فصل برداشت مهم ترین مشکل بخش کشاورزی استان به حساب می آید.
وی افزود: به طور مثال درحالی که دامداران با انباشت گوشت مواجه است دولت اقدام به واردات این محصول می کند.
سید امیر خاک زادیان نماینده مازنداران در این سازمان نیز اظهار کرد: دلیل ایجاد این سازمان، خلائی بود که در تشکل های موجود داشتیم به طوری که تشکل های ما به جای آنکه نماینده بخش خصوصی باشند خود را به دولت متصل کرده اندو در بخش عملیاتی دولت فعالیت می کنند.
وی افزود: این سازمان در واقع جنبش عدالتخواهانه بخش کشاورزی است و وظیفه مطالبه گری از دولت و سایر دستگاه های به نفع بخش کشاورزی را برعهده دارد.
نماینده مازنداران سازمان مردم نهاد همبستگی کشاورزی ایران ادامه داد: مهم ترین مشکلی که اکنون بخش کشاورزی استان با آن مواجه است درآمد زایی دولت از طرح های تولیدی مردم و شرایط سخت ارائه تسهیلاتی بانکی است که باعث می شود کشاورزان عطای تولید را به لغایش ببخشند و به سمت تغییر کاربری اراضی کشاورزی خود بروند.
وی تصریح کرد: هر ساله سطح زیادی از اراضی جنگلی و کشاورزی ارزشمند کشور در استان مازنداران به ساختمان تبدیل می شوند و دولت نیز با ارائه مجوز های لازم از این تغییر کابری های پول به دست می آورد.
بنابراین گزارش ناصر نور افشار نمایند خراسان های شمالی، جنوبی و مرکزی در سازمان مردم نهاد همبستگی کشاورزی ایران نیز با اشاره به مشکلات تامین حق آبه کشاورزان استان اظهار کرد: کشاورزان بعد از انجام تولید با وجود همه مشکلات با مانع پس از تولید مواجه هستندو لازم است که برای بازاریابی و صادرات این محصولات تلاش شود.
وی افزود: مدیرت منابع آب و خاک، آموزش و ترویج و دریافت حق آبه های غصب شده است کشاورزان از مهم ترین مسائلی است که باید پیگیری شود.
نمایند خراسان های شمالی، جنوبی و مرکزی در سازمان مردم نهاد همبستگی کشاورزی ایران ادامه داد: ارز واردات سم و کود و بذر های وارداتی برداشته شده و با ارز نیمایی وارد می شود که این امر قیمت این محصولات را در بازار به شدت گران کرده و با کمبود مواجه شده است.
وی افزود: در این شرایط برخی از عرضه کنندگان این محصولات نیز موجودی خود را احتکار کرده اند تا در آینده به قیمت بالاتری به فروش برسانند.
نور افشار تصریح کرد: علف کش معمول وپرمصرفی که در بخش کشاورزای استفاده زیادی دارد در بازار یافت نمی شود و در صورت یافت این محصول باید قیمت هایی بالایی پرداخت کرد.
وی افزود: سم دیازینون که به عنوان سم روتین برای بخش کشاورزی به حساب می آید در سال جاری از لیتری 86 هزار تومان به 260 هزار تومان افزایش یافته است.
وی با اشاره به افزایش قیمت کود های شیمیایی مصرفی بخش کشاورزی گفت: کود های همراه آبیاری 10-52-10 NPK نیز قیمتشان بیش از سه برابر افزایش یافته به طوری که از هر 10 کیلوگرم 12 هزار تومان به 40 هزار تومان رسیده است.
نمایند خراسان های شمالی، جنوبی و مرکزی در سازمان مردم نهاد همبستگی کشاورزی ایران گفت: قیمت هر گونی 50 کیلوگرمی کود دی آمونیم فسفات نیز از 70 هزار تومان با محدوده 300 هزار تومان رسیده است.
وی تصریح کرد: قیمت کود اورزه نیز از 35 هزار تومان به 85 هزار تومان و سولفات آمونیم از پاکتی 65 هزار تومان با 180 هزار تومان تا 200 هزار تومان رسیده است.
وی اظهار داشت: قیمت نهاده های کشاورزی در روزهای اخیر به صورت روزانه گران می شود و فروشگاه ها نیز در صورت فروش محصول خود معلوم نیست که در آینده این محصولات را خود با چه قیمتی خریدرای می کنند.
نور افشار گفت: در حال حاضر باغداران پسته استان به دلیل کمبود سموم کشاورزی مجبور هستند که درختان خود را برای مبارزه با آفت پسیل با مایع ظرف شویی شستشو کنند.
بنابراین گزارش صائب حاجی نمکی نماینده کشاورزان جنوب کرمان در سازمان مردم نهاد همبستگی کشاورزی ایران نیز اظهار کرد: در سال جاری برای تهیه بذور، سموم و کودهای کشاورزی با مشکلات عدیده ای مواجه هسیتم و برداشته شدن ارز 4200 تومان واردات این محصولات قیمت ها را در بازار به هم ریخته است.
وی افزود: قیمت بذور صیفیجات در بازار به افزایش زیای را تجربه کرده است به طوری که قیمت بذر 400 گرمی پیاز از 650 هزار تومان به 4 میلیون 200 هزار تومان تا 4 میلیون 300 هزار تومان افزایش یافته است.
نماینده کشاورزان جنوب کرمان در سازمان مردم نهاد همبستگی کشاورزی ایران ادامه داد: قیمت هر پاکت هزار عددی خیار سبز از 200 هزار تومان به یک میلیون تومان افزایش یافته است.
وی تصریح کرد: برای تهیه کود های کشاورزی شرکت خدمات حمایتی کشاورزی نیز با مشکل مواجه هستیم به طوری که بسیاری از کشاورزان منطقه نتوانستند این محصولات با به موقع و به اندازه مورد نیاز تهیه کنند.