کیخسرو چنگلوایی، مشاور وزیر جهاد کشاورزی و رییس سازمان حفظ نباتات کشور، در جلسه کارگروه گیاهپزشکی استان، کارشناسان گیاهپزشکی، کارشناسان مدیریت حفظ نباتات و مدیران مرتبط با حفظ نباتات را سربازان امنیت غذایی دانست و افزود: سالانه در دنیا قریب به ۳۵ تا ۴۰ درصد محصولات کشاورزی توسط عوامل زیان رسان از بین می روند که در ایران این میزان حدود ۲۵ تا ۲۸ میلیارد ریال برآورد شده است.
وی افزود: ۶۰۷ عوامل خسارت رسان وجود دارد و باغات بیشترین ظرفیت خسارت دیدن را دارند که تا میزان ۷۸ درصد عنوان شده است.
وی اظهار داشت: بهترین شیوه پیشگیری، جلوگیری از ورود آفت به مناطق است که بعضا” با ورود نهال های آلوده صورت می گیرد و شبکه های پیش آگاهی با رصد و اعمال مدیریت زمینه پیشگیری را فراهم و در نهایت با به حداقل رساندن استفاده از سموم با روش های بیولوژیک، فیزیکی و تلفیقی با آفات مبارزه می شود.
چنگلوائی اظهار داشت: این خسارت ها امنیت غذایی را شکننده می کند و این امر ارزش کار سربازان امنیت غذایی را دو چندان می سازد.
وی ابراز داشت: در دنیا به طور متوسط در هر هکتار ۲.۸ کیلوگرم سم مصرف می شود و در کشور ما حدود ۲.۱ تا ۲.۲ کیلوگرم مصرف می شود یا به ازای هر کیلوگرم محصول تولیدی تا ۰.۶ گرم در جهان سم مصرف می شود و این مورد در ایران ۰.۳۵ گرم است یعنی نصف مصرف دنیا که با تلاش سربازان امنیت غذایی، کاهش مصرف سم اتفاق افتاده است.
چنگلوائی تصریح کرد: در سال گذشته و سه ماهه اول سال جاری تغییر اقلیم و بارش زیاد موجب هجوم ملخ و زنگ گندم شد که مبارزه با زنگ گندم نزدیک به ۴ برابر سال گذشته بود و مبارزه با سن نیز در مقایسه با سال گذشته نزدیک به دو برابر شد.
وی افزود: در استان شاهد بروز آفات خطرناکی هستیم که اگر مدیریت نشود، می تواند موجودیت کشاورزی را به خطر بیندازد مثلاً ملخ تحت عنوان خطرناک ترین آفت کشاورزی محسوب شده و تولید مثل آن و ظرفیت گروهی زیادی که دارند، هم وزن خودشان در روز می خورند که اگر در درصد پایین مقابله صورت نگیرد، مشکل ساز می شود.
وی بیان داشت: بدون اجازه سازمان حفظ نباتات اجازه فروش سم به هیچ کارخانه تولیدی داده نمی شود و بدون ثبت در سامانه اجاره توزیع داده نخواهد شد.
چنگلوائی تصریح کرد: امنیت غذایی بزرگترین دغدغه دولت هاست و متاسفانه حالت شکننده دارد و محدودیت منابع تولید و در راس آن کمبود آب، توزیع نامتوازن آب، محدودیت اراضی مستعد کشاورزی و توزیع نامتوازن آن، شرایط ناپایدار اقلیمی از جمله خشکسالی ها و سیلاب ها تولید را تحت تاثیر قرار داده است.