ایالات متحدۀ آمریکا با سهم 18درصدی از تولید جهانی طیور، بزرگترین تولیدکنندۀ گوشت طیور در جهان است؛ پس از این کشور، چین، برزیل و روسیه قرار دارند. در زمینۀ تولید تخممرغ نیز چین با سهم 42درصدی از تولید جهانی، بزرگترین تولیدکنندۀ تخممرغ در جهان است. این کشور را ایالات متحده (با 7درصد) و هند (با 6درصد) تولید جهانی تعقیب میکنند. آسیا با بیش از 60درصد از تولید جهانی، قارۀ اول در تولید تخممرغ به شمار میرود.
گزارش فائو با بیان اینکه «بین سالهای 1961 تا 2017 برای تأمین تقاضای روزافزون، تولید صنعتی گوشت طیور در جهان از 9 به 122 میلیون تن، و تولید تخممرغ از 15 به 87 میلیون تن افزایش یافته» اضافه میکند: در سال 2017 گوشت طیور حدود 37 درصد از تولید جهانی گوشت را به خود اختصاص داده است. علاوه بر این، طی سه دهۀ گذشته، تولید تخممرغ در کل جهان بیش از 150درصد افزایش یافته است. بیشتر این رشد در آسیا بوده، که میزان تولید تقریباً چهار برابر شده است.
این گزارش میافزاید: از اوایل دهۀ 1960 تاکنون، مصرف سرانۀ تخممرغ در جهان تقریباً دو برابر و مصرف گوشت طیور پنج برابر شده است. در این میان بیشترین افزایش مصرف در آسیا و آمریکای لاتین رخ داده است. پیشبینیها حاکی است بین سالهای 2000 و 2030 سرانۀ تقاضای گوشت طیور در جنوب آسیا 271درصد، در اروپای شرقی و آسیای میانه 116درصد، در خاورمیانه (غرب آسیا) و شمال آفریقا 97درصد و در آسیای شرقی و اقیانوس آرام 91درصد افزایش یابد.
فائو در ادامه ضمن تأکید بر اینکه «طیور منبع اصلی پروتئین حیوانی در جهان است» خاطرنشان میکند: در کشورهای در حال توسعه، پرورش طیور تقریباً در 80درصد از خانوارهای روستایی رایج است. همچنین گوشت و تخممرغهای بومی از نظر شکل و طعم با محصولات مرغ تجاری متفاوت هستند و اغلب توسط مصرفکنندگان ترجیح داده میشوند. بهعنوان مثال، تخممرغهای بومی تا حدود زیادی کوچکتر از تخمهای پرورشی و تجاری هستند (وزن آنها معمولاً بیش از 50 درصد کمتر است) و ممکن است کیفیت خاصی داشته باشند. به عنوان مثال، نژاد مرغ فَیومی، نژادی اصالتاً مصری است و تخمهای کوچک با یک زردۀ نسبتاً بزرگ میگذارد.