محققان دانشگاه وین اتریش موفق به تفکیک پپتیدی از چغندر شدند که قادر به ممانعت از یک نوع آنزیم خاص مسئول تجزیه مولکولهای فرستنده در بدن است.
از اینرو ویژگیهای پروتئازی آن و ساختار مولکولی پایدار آن همراه با خواص دارویی اش، پپتید چغندر را تبدیل به گزینه خوبی برای تولید دارویی برای درمان برخی بیماریهای التهابی نظیر بیماریهای خودایمنی و فساد عصبی نظیر زوال عقل، آلزایمر، بیماری ام اس و پارکینسون مینماید.
فیتوشیمیایی در ریشه گیاه چغندر روی میدهد و متعلق به گروهی از مولکولهای است که گیاهان از آن به عنوان یک دفاع شیمیایی علیه آفتهایی نظیر باکتریها، ویروسها یا حشرات استفاده میکنند.
محققان در این مطالعه دریافتند BevuTI-I، پپتید موجود در چغندر، قادر به تنظیم واکنشهای التهابی است. از اینرو میتوان از آن برای درمان بیماریهای التهابی و فساد مغزی استفاده کرد.
به گفته محققان، اگرچه چغندر یک گیاه بسیار سالم است اما نمیتوان امیدوار بود که با مصرف منظم آن از ابتلاء به زوال عقل پیشگیری میشود. چراکه پپتید موجود در آن در مقادیر بسیار کم است و هنوز مشخص نیست که آیا از طریق دستگاه گوارش قابل جذب است.