ذبیح الله اعظمی ساردویی با بیان اینکه طرح الگوی کشت برنامه تازه ای نیست و از قبل از انقلاب آغاز شده است، گفت: در آن زمان وزارت کشاورزی وقت، مناطق مختلف کشور را با توجه به ظرفیت های آن منطقه شناسایی می کرده است و در اختیار کشاورزان قرار می داده است. البته بخش باغبانی مشکل چندانی ندارد و به عنوان مثال کسی در استان مرکزی نمی تواند انتظار تولید خرما یا مرکبات داشته باشد که این نوع باغبانی نیز بر اساس طرح الگوی کشت صورت می گیرد.
وی با تصریح بر اینکه وزارت جهاد کشاورزی در سال های اخیر با جدیت طرح الگوش کشت را دنبال می کند، اظهار کرد: یکی از مشکلات اصلی این است که مدیران کشاورزی قدرت و شهامت اجرای این برنامه را به معنای واقعی ندارند.
عضو کمیسیون کشاورزی مجلس شورای اسلامی درباره ماهیت برنامه الگوی کشت توضیح داد و بیان کرد: مدیران و کارشناسان حوزه کشاورزی با توجه به ظرفیت های هر منطقه، یک یا چند محصول کشاورزی را به کشاورزان معرفی می کنند. استان همدان استان اصلی کاشت سیب زمینی است اما سایر استان ها نیز این محصول را تولید می کنند و در برهه ای از زمان عرضه به اندازه‌ای می شود که همه کشاورزان متضرر می شوند.
محمد شفیع ملک زاده در ادامه عدم وجود زیرساخت های لازم را یکی از مشکلات اصلی در اجرای طرح الگوی کشت دانست و گفت: تا زمان تولید مشکلی در کشور در حوزه کشاورزی نداریم اما پس از تولید متأسفانه از انبار و ذخیره سازی و صنایع تبدیلی و فرآوری تا ایجاد برند برای عرضه و فروش محصولات دارای مشکلات بسیار زیاد و اساسی هستیم. این معضلات سبب می شود نتوانیم محصولاتی که تولید می کنیم را به فروش برسانیم و یا صادرات کنیم.
رئیس نظام صنفی کشاورزی و منابع طبیعی کشور با ابراز تأسف از این موضوع که الگوی کشت در کشور تابع بازار است، اظهار کرد: امسال محصولی به خوبی به فروش می رسد و به همین جهت سال بعد نه تنها کشاورزان که حتی افراد غیر کشاورز هم به تولید آن محصول ورود می کنند.
وی نبود تشکل ها و تعاونی های کشاورزی را موجب عدم بهره برداری کشاورزان از منافع خود دانست و عنوان کرد: با داشتن این تعاونی ها و اتحادیه ها می توانیم ظرفیت بسیار بالایی در حوزه کشاورزی ایجاد کنیم اما به دلیل آنکه نگاه جدی به این تشکل ها نداشتیم، از ظرفیت آن‌ها استفاده نکردیم.