روز گذشته میرمحسن موسویان، مدیرعامل اتحادیه مرکزی زنبورداران ایران از تلفات ۴۰ درصدی زنبورهای عسل در زمستان گذرانی سال گذشته خبر داد و از مسئولان درخواست کمک فوری برای نجات زنبورهای عسل باقی مانده با تامین نهاده‌های تولید به میزان کافی و با قیمت مناسب کرد.
با توجه به اهمیت زنبورهای عسل در گرده افشانی و تولید محصولات کشاورزی انتظار می رود سازمان دامپزشکی نسبت به شناسایی عامل تلفات اقدام و برای جلوگیری از ادامه آن برنامه‌ریزی کند.
در همین راستا کامیار احمدی، رئیس گروه بهداشت و بیماری‌های زنبورعسل سازمان دامپزشکی کشور، گفت: سازمان دامپزشکی نه تنها عامل تلفات زنبورها را شناسایی کرده بلکه توصیه‌های لازم را برای جلوگیری از ادامه تلفات به زنبورستان‌ها داشته است.
وی ادامه داد: از اولین گزارش تلفاتی که توسط زنبورداران به ما شده پایش و نمونه برداری انجام و عامل بیماری شناسی و اعلام شد.
به گفته وی؛ بیماری گوارشی نوزما دلیل مرگ زنبورهای عسل کشور است.
احمدی خاطر نشان کرد: بیماری نوزما یک بیماری واگیردار در زنبور عسل است که سبب تضعیف کلنیها و در نهایت مرگ آنها می شود.
رئیس گروه بهداشت و بیماری‌های زنبورعسل توضیح داد: در این بیماری تک یاختهای به سلول‌های جدار روده میانی زنبور حمله کرده، آنها را تخریب می کند، بنابراین وظایف فیزیولوژیکی و گوارشی زنبور از حالت طبیعی خارج شده و موجب مرگ آن می شود.
احمدی همچنین استرس را دلیل دیگر مرگ بالای زنبورهای عسل کشور عنوان کرد.
وی با تاکید بر اینکه البته ما آمار تلفات اعللام شده را رد می‌کنیم، اظهار کرد: میزان تلفات از نظر ما کمتر از آمار اعلامی اتحادیه است، اما برای آنکه بدانیم چه میزان زنبور عسل از دست رفته است باید اتحادیه همکاری لازم را با سازمان داشته باشد.
احمدی تصریح کرد: شیوع و شدت نوزما بیشتر در ماه‌های اسفند، فروردین و اردیبهشت بیشتر است و لازم است اتحادیه و زنبوردارن علاوه بر اعلام آمار دقیق تلفات، برای کنترل بیماری به توصیه‌های سازمان دامپزشکی توجه بیشتری داشته باشند.
وی با اشاره به وقوع خشکسالی و بارندگی‌های بی‌موقع، افزود: این اتفاقات استرس را برای کندوهای زنبورعسل شدت می‌بخشد و ضروری است زنبورداران برای کاهش استرس ناشی از این عوامل اقدامات مناسب را انجام دهند.
آخرین آمار سرشماری جمعیت کندوهای زنبور عسل مربوط به سال 98 است. بر اساس این آمار جمعیت کندوهای زنبور عسل 10 میلیون و 638 هزار و 469 عدد بود.