این گوشه‌ای از صحبت‌های دکتر «حسن فروزانفرد» در گفت‌و‌گو با «اقتصادسبز» درخصوص هجمه‌های وارده به صنعت غذا و سکوت تشکل‌های وابسته به این صنعت است. متن کامل این گفت‌و‌گو را در ادامه می‌خوانید.
دکتر « حسن فروزان فرد » عضو هیات نمایندگان اتاق ایران، عضو کمیسیون کشاورزی و صنایع تبدیلی اتاق تهران و مدیرعامل شرکت صنایع غذایی «کامبیز» درخصوص هجمه‌های وارده به صنعت غذا و سکوت تشکل‌های وابسته به این صنعت به خبرنگار «اقتصاد سبز» گفت: انتظار واکنش توسط شرکت‌ها و تشکل‌های مربوطه انتظاری درست است، به این دلیل که درک واقعی و درست از موضوع و این‌که چه میزان این خطا، واقعی است یا خیر را در ابتدا باید خود شرکت و تشکل‌های زیر مجموعه آن گزارش کنند؛ اگر تشکلی که مسؤولیت دارد و آن شرکت یا شرکت‌های زیر مجموعه آن هستند به موقع و مستند در مورد موضوع آسیب و یا گرفتاری‌های خاص موضع گیری درست داشته باشد و موضع خود را همراه با مستندلات دقیق ارایه کند و به سطوح بالا هم این استدلالات را ارایه کند، قطعا آنها هم نسبت به موضوع اطلاعات کافی را داشته و واکنش دقیق خواهند داشت.
وی افزود: به طور مثال، کانون نیاز دارد که در ابتدا تشکل مربوطه در قبال اتهام وارد آمده موضع‌گیری دقیقی داشته باشد، به‌طور نمونه تشکل تولید کنندگان مواد لبنی موضع‌گیری دقیق، روشن و مستدل داشته باشد و این موضع را اعلام کرده و در اختیار کانون قرار بدهد و سایر تشکل‌ها در کنار قانون به این جمع بندی برسند که این موضع گیری درست است. سپس کانون موضع‌گیری کند و در این شرایط از کانون انتظار می‌رود به عنوان عضو کمیسیون کشاورزی اتاق ایران و تهران از کمیسیون کشاورزی درخواست اتخاذ موضع گیری داشته باشد و اعلام کند که این موضوع بررسی شده و به این دلایل درست است و لازم است از طرف کمیسیون هم موضع اتخاذ شود.
فروزانفرد با بیان این نکته که این رفتار که هر کس سرخودانه تصمیمی بگیرد و موضع گیری کند بی‌آنکه موضوع روشن شده و پیگیری‌های گام به گام اتفاق افتاده باشد، بیشتر برهم زننده مشکلات است، بیان کرد: ما نمی‌توانیم این موضوع را در نظر نگیریم که احتمال عدم انطباق در فضای تولید ما فراهم است ؛ مکانیسیم‌هایی که ما برای دریافت مجوزها در زمینه ی استانداردهای ملی و پروانه‌های بهداشت و مواردی از این دست داریم، بدون خطا نیستند و حداقل من به عنوان یک تولید کننده صنعت غذا ادعا نمی‌کنم که به دور از خطا هستم بنابراین هر ادعایی در زمینه خرابی و اشتباه صحیح نیست چرا که ممکن است خطایی وجود داشته باشد همانطور که در همه اصناف خطا و اشتباهاتی اتفاق می‌افتد. مهم این است که جامعه این خطا را چگونه تلقی کند، آیا آن را به عنوان خطایی قابل پیگیری و اصلاح در نظر می‌گیرد و یا از آن به عنوان رفتاری بزهکارانه و ادامه دار و سودجویانه یاد می‌کند که قصد آسیب به مصرف کننده و منافع او را دارد.
وی ادامه داد: که فرض دوم در عمده شرکت‌ها و فعالان اقتصادی با سابقه و صلاحیت ما واقعاً وجود ندارد و نمونه آن اگر هم وجود داشته باشد واقعا ناچیز و غیر قابل اعتنا است. ولی در مورد فرضیه اول من معتقدم با بالا رفتن سطح تکنولوژی و سطح رعایت اصول حرفه‌ای تولید و بهداشت و موضوعاتی که باید مورد توجه قرار بگیرد همچنان زمینه احتمالی خطا با درصد پایین ممکن است وجود داشته باشد. این موضوع انکار ناپذیر است و انکار آن کمکی به اعتماد سازی در سطح جامعه نمی‌کند بلکه باید برخورد حرفه‌ای نسبت به آن وجود داشته باشد.
مدیر عامل شرکت صنایع غذایی «کامبیز» اظهار داشت: سیستم‌های مدیریت کیفیت و مدیریت بهداشت، سری استانداردهای « ایزو 9000 »، استاندارد « ایزو 22000 » در حوزه صنایع غذایی، همه و همه در واقع توسط شرکت‌ها و سازمان‌ها اجرایی می‌شوند تا وقتی نمونه‌هایی از عدم انطباق حادث شد، بتوانند نسبت به آن موضع‌گیری‌های درست و دقیق داشته باشند و توضیح بدهند که چگونه و با کمک چه رفتارهای پیشگیرانه‌ای می‌توانند جلوی خطای مجدد را بگیرند. ما معمولاً نتوانسته‌ایم این فرهنگ را توسعه بدهیم و صرفاً هم جامعه و هم خودمان انتظار داریم، مسائل را یا صفر و یا صد ببینیم. یا بگوییم این ادعا صد در صد غلط است و یا صد در صد درست است و کسی را محکوم کنیم. او با اشاره به این موضوع که در مکانیسم‌های مدیریت کیفیت و مدیریت بهداشت و مکانیسم‌های سیستم‌های مدیریتی ما به این جمع‌بندی نرسیده‌ایم که نباید به‌دنبال مقصر بگردیم، گفت: باید در مواجهه با عدم انطباق در ابتدا تلاش کنیم آثار عدم انطباق را برای کسی که دچار مشکل شده در کوتاه ترین زمان و به بهترین شکل به گونه ای که رضایت او جلب شود، برطرف کنیم و در درجه دوم عدم انطباق را جدی بگیریم و از کسیکه آن را تذکر داده است تشکر کنیم و بعد هم تلاش کنیم علت‌های ریشه‌ای شکل گیری خطا را پیدا کنیم و برای آن راهکارهای پیشگیرانه‌ای اتخاذ کنیم که دیگر تکرار نشود.
این تولید‌کننده مطرح صنعت غذا در انتها افزود: بنابراین موضوع این است که کاملاً منطقی است که اشتباهی اتفاق بیفتد اما وقتی اشتباه تکرار می‌شود دیگر نمی‌توان گفت اتفاقی است بلکه به نظر می‌آید یک تصمیم سطحی از مدیریتی است که توسط بنگاه‌های ما اتخاذ شده است و به نظر من ما موضوع را باید به دو حوزه تقسیم بندی کنیم، موضوعاتی که در سطح عدم انطباق‌های کیفی قابل طرح است که مسیر خود را دارد و شرکت و در درجه بعد صنف می‌تواند پاسخگوی آن باشد و دلایل احتمالی را توضیح بدهد و با توجه به سابقه‌ای که از آن شرکت می‌شناسد و توانمندی‌هایی که در آن شرکت می‌بیند به‌عنوان نفر ثالث توضیح بدهد که این اتفاق به این دلایل امکان داشته به‌وجود بیاید و حالا ما با اعتمادی که به این شرکت داریم این اتفاق را به حساب خطاکاری و تصمیم برای آسیب‌زدن به مشتری و نگاه‌های سودجویانه منفی تلقی نمی‌کنیم. اگر لازم بود در سطح بالاتر تشکل هم اعلام موضع کند و اگر بعد از آن نیاز باَشد که کانون در رابطه با موضوع اعلام نظر کند قاعدتا باید توانایی داشته باشد که سایر افراد در کانون را از تشکل‌های دیگر با ارایه مستندات کافی قانع بکند و در نهایت نماینده کانون در جایی مثل اتاق بازرگانی و کمیسیون مربوطه حضور دارد و می‌تواند موضوع را مطرح کند تا پیگیری شود. نمی‌توان انتظار داشت وقتی این مسیر طبیعی طی نشده باشد، افراد به موقع و باکیفیت در مورد اتفاقات پیش آمده اظهار‌نظر کنند.