علی حسینی پیرامون افزایش نرخ زعفران در بازارهای جهانی، گفت رشد قیمت زعفران در بازار داخلی و خارجی بنا به منطق پیش می‌رود. چراکه هزینه های تولید، انرژی و کارگری صعودی افزایش یافته و درآمد آنها با دسترنج شان همخوانی نداشت.
وی با بیان اینکه یکی از دلایل افزایش نرخ به کمبود عرضه برمی گردد، تصریح کرد: خشکسالی میزان تولید را کم کرد اما اگر سیاست گذاری مدونی در زمینه تولید، عرضه و صادرات داشتیم شاید یک پای این محصول نمی‌لنگید. از همین روی باید 10 سال پیش طرح جامع زعفران را عملیاتی می‌کردم.
حسینی با اشاره به سنتی بودن کشت زعفران، گفت: تولید براساس معیارهای علمی و فنی صورت نمی‌گیرد و بیشتر سلیقه‌ای است. باید پیش از تولید بدانیم چه میزان تولید خواهیم کرد و بازارهای هدف ما کجا هستند. متاسفانه کمتر مسئولی می‌تواند پیش از تولید به این پرسش‌ها پاسخ دهد.
این فعال اقتصادی با اشاره به میانگین تولید زعفران در هر هکتار، گفت: در هر هکتار حدود 3 کیلوگرم زعفران برداشت می‌کنیم یعنی در هر متر مربع زمین 300 میلی گرم زعفران تولید می‌شود اما با یکسری عملیات به زراعی می‌توانیم در هر متر مربع یک گرم زعفران تولید کنیم.
به گفته عضو هیات رییسه شورای ملی زعفران، در حال حاضر همه تلاش دارند که گرانی‌های اخیر زعفران را به گردن شورای ملی زعفران بیاندازند این در حالیست که این شورا هیچ نقشی در قیمت گذاری ندارد و مطالبه گر حقوق تولیدکننده و صادرکننده است.
حسینی خاطر نشان کرد: تا سال 1399 ایران بر بام بزرگترین تولیدکننده زعفران ایستاده بود. باید این موقعیت را حفظ کنیم البته نه با ارزان فروشی و خام فروشی.
وی بابیان اینکه باید با سیاست‌های دقیق موقعیت خود را در بازارهای جهانی ثابت نگه داریم، افزود: زعفران با مصرف آب کمتر می‌تواند برای کشاورزان درآمد قابل توجه ایجاد کند. پس باید از تولیدکنندگان حمایت کنیم.
بنا به اظهارات حسینی، می‌توان مصرف کننده داخلی را قانع کرد که زعفران را با قیمت معقول خریداری کند.
وی در پاسخ به این پرسش که آیا قیمت فعلی زعفران در بازار جهانی باعث خواهد شد که ما بازارهای خود را از دست بدهیم؟ خاطر نشان کرد: زعفران کیلویی بالای 1000دلار عرضه می‌شود و هنوز هم کشش دارد که نرخ زعفران بالاتر برود.