تاکنون ۱۳ ویتامین شناخته شده است؛ این ویتامین‌ها دو نوع ویتامین محلول در آب و محلول در چربی هستند. ویتامین‌های محلول در آب باید به دفعات بیشتری مصرف شوند زیرا نمی‌توانند در بدن ذخیره شوند و از طریق ادرار از بدن رفع می‌شوند. ویتامین‌های محلول در چربی را می‌توان در بافت‌های چربی بدن ذخیره کرد. ویتامین‌های محلول در چربی شامل ویتامین‌های A، D، E و K هستند.
نداشتن مقدار کافی ویتامین خاص می‌تواند منجر به کمبودهایی در بدن و باعث بیماری شود. با این حال، وجود بیش از حد ویتامین می‌تواند به همان اندازه برای سلامتی مضر باشد.
طبق گفته کلینیک مایو ایالات‌متحده، ویتامین E برای خون سالم، بینایی، سلول‌های مغز و سیستم تولید مثلی سالم مهم است همچنین دارای قدرت آنتی‌اکسیدانی است که با رادیکال‌های آزاد مضر در بدن مبارزه می‌کند. اگر به طور مداوم ۱۵ میلی‌گرم ویتامین E توصیه شده خود را در روز دریافت نکنید باعث بیماری می‌شود.
ویتامین E را می‌توان در چندین منبع غذایی مانند لبنیات، روغن زیتون، بادام و غلات غنی شده یافت همچنین می‌تواند به عنوان یک مکمل غذایی مصرف شود. طبق گفته کلینیک مایو اکثر مردم به مکمل‌های ویتامین E نیاز ندارند. از آنجایی که ویتامین E در سلول‌های چربی بدن ذخیره می‌شود، مصرف بیش از حد آن می‌تواند باعث مسمومیت یا مصرف بیش از حد ویتامین E شود.
طبق گفته موسسه ملی بهداشت، بیشترین میزان ویتامین E که یک بزرگسال می‌تواند بدون عارضه مصرف کند، ۱۰۰۰ میلی‌گرم در روز است. مصرف بیش از حد ویتامین E می‌تواند باعث رقیق شدن خون و منجر به بیماری‌های جدی مانند سکته شود.
محققان هیچ تاثیر مضر دریافت ویتامین E از طریق غذا را کشف نکرده‌اند اما دوزهای بالای مکمل‌های ویتامین E می‌تواند باعث ایجاد مشکلاتی در لخته شدن خون و خونریزی شود.
قبل از مصرف مکمل ویتامین E با ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی خود صحبت کنید. ایجاد تغییرات در رژیم غذایی ممکن است بهترین و مطمئن‌ترین گزینه باشد.