کمال یدالهی ، با بیان اینکه بخشی از محصولات باغی بازارپسندی لازم را ندارند، گفت: محصولات باغی با محصولات زراعی متفاوت‌اند؛ باغات بعد از گذشت چندین سال به ثمر می‌رسند از این‌رو نمی‌توان به راحتی برای آنها تغییر کاربری اعمال کرد پس در باغات مدیریت پس از تولید اهمیت ویژه دارد.
وی با اشاره به لزوم بازارسازی برای محصولات تولیدی، افزود: بخش قابل توجهی از تولیدات محصولات باغی مازاد مصرف داخلی هستند از این‌رو باید به دنبال بازاریابی برای فروش این محصولات در خارج از کشور باشیم. همچنین بخش از این تولیدات قابلیت مصرف داخلی و صادرات را ندارند که باید در حوزه فرآوری و صنایع تبدیلی از آنها بهره بگیریم.
این فعال اقتصادی میزان تولید سیب را 4.2 میلیون تن دانست و افزود: حدود 20 تا 30 درصد سیب تولیدی قابل عرضه به بازار ندارد اما می‌توان آن را در صنایع تبدیلی به میوه‌های خشک و .... استفاده شود.
یدالهی با بیان اینکه صنایع تبدیلی ارزآوری قابل توجهی برای کشور ایجاد می‌کند، خاطر نشان کرد: از ضایعات پس از حرص درختان یا از بقایایی پوست گردو می‌توان منابع درآمدی قابل توجهی به دست آورد. این روزها که کشور با تنش‌های آبی درگیر است زمان آن رسیده است که به اجرای طرح‌هایی که تا به امروز نادیده گرفته شده‌اند توجه شود.
به گفته وی؛ در امور باغانی به طرح‌هایی چون ایجاد بازارهای جدید، تمرکز بر سیستم‌هایی جدید در تولید، کار برد دستگاه‌های مدرن و تغییرات نژادی بی‌توجهی کردیم اما زمان آن رسیده است که این طرح‌ها را با جدیت دنبال کنیم.
مدیر عامل اتحادیه باغداران با بیان اینکه می‌توان از آب مصرفی در کشاورزی عملکرد بهتری داشت، تصریح کرد: اگر امروز از نیم لیتر آب یک کیلو سیب تولید می‌شود می‌توان با همین حجم آب و برخی اصلاح ارقام از همان حجم آب 3 کیلو سیب تولید کرد پس تنش‌های آبی لزوم مدیریت تولید را برای ما دوچندان کرده است تا عملکردها در هکتار بالا برود.
این فعال اقتصادی ضریب مکانیزاسیون در باغات را پایین دانست و خاطر نشان کرد: غیرمکانیزاسیون بودن باغات باعث شده است که هزینه تولید در باغات افزایش پیدا کند؛ هنوز برداشت در ایران به صورت دستی انجام می‌شود این در حالیست که در دنیا ماشین آلات برداشت با کمترین هزینه استفاده می‌شوند.
وی با اشاره به اجرای طرح سایبان‌ها در باغات کشور، خاطر نشان کرد: سرمازدگی هر ساله در باغات ضرر و زیان‌های زیادی را متوجه کشاورزان می‌کند. اگر روش استفاده از سایبان‌ها در باغات افزایش پیدا کند بسیاری از خطرات چون سرمازدگی، تگرگ، باران‌های سیل آسا، هجوم پرندگان و آفتاب سوختگی و ... جلوگیری کرد. از این‌رو لازم است که دولت تسهیلاتی برای احداث سایبان‌ها در اختیار کشاورزان قرار بدهد تا خسارت‌ها در این بخش کاهش پیدا کند.
یدالهی در پایان گفت: بیمه به اندازه کافی نمی‌تواند خسارت‌هایی که به کشاورزان تحمیل می‌شود را پوشش بدهد؛ به عبارت دیگر توان پرداخت و جبران خسارت‌های وارد شده به کشاورزان را ندارد.