باران شدید گروتبرگ را از کاشت محصول گندم به میزان دلخواه خود باز داشته و کشاورزان در سراسر ایالت را که بزرگ‌ترین تولیدکننده گندم بهاره در ایالات‌متحده است، با مشکل مواجه کرده است. بر اساس داده‌های دولتی، داکوتای شمالی انتظار داشت به جای افزایش عرضه، گندم را در کم‌ترین سهم از زمین‌های کشاورزی خود بکارد.
ایالات‌متحده چهارمین صادرکننده بزرگ گندم در جهان است و مشکلات در حالی به تولید ضربه می‌زند که در بحبوحه بحران جهانی غذا، جهان نمی‌تواند دیگر ذخایر غلات اصلی را از دست بدهد. پس از تهاجم روسیه در فوریه که محموله‌های تقریبا یک سوم صادرات گندم جهان را متوقف کرد، قیمت گندم شاخص گندم معیار هیئت تجارت شیکاگو ۵۰ درصد افزایش یافت.
بدتر شدن دورنمای برداشت در چین و بخش‌هایی از اروپا و به دنبال آن ممنوعیت صادرات توسط تولیدکننده بزرگ هند، باعث کاهش بیشتر ذخایر و تشدید نگرانی‌های جهانی برای عرضه غذا شده است. سازمان ملل متحد هشدار داده است که تاثیر جنگ بر غلات، روغن، سوخت و کود می‌تواند میلیون ها نفر را به قحطی بکشاند و حل آن، سال‌ها طول بکشد.
واشنگتن از کشاورزان ایالات‌متحده خواسته است که در پاییز امسال گندم زمستانه بیشتری بکارند و دولت گفته است که از پاییز امسال اجازه کاشت در برخی از زمین‌های محافظ‌شده را می‌دهداما به گفته تحلیلگران، غلات، خشکسالی و نهاده‌های پرهزینه مزرعه می‌تواند دستاوردهای تولید را محدود کند.
دو محصول گندم در ایالات‌متحده وجود دارد: گندم بهاره که اکنون کاشته می‌شود و گندم زمستانه در پاییز که به زودی برداشت می شود. پتانسیل برداشت گندم زمستانه ایالات‌متحده در برخی از مناطق، بیش از ۲۵ درصد به دلیل خشکسالی شدید کاهش یافته است. بذرهای کاشته شده در خاک های خیس نیز ممکن است به راحتی رشد نکنند یا به طور ناهموار بیرون بیایند. گندمی که خیلی دیر در بهار کاشته می شود، احتمالا دانه کمتری تولید می‌کند یا قبل از رسیدن کامل محصول در معرض خطر سرمازدگی قرار می‌گیرد.
تولید گندم ایالات‌متحده در درازمدت کاهش یافته است زیرا کشاورزان به تولید ذرت و سویا علاقه نشان می‌دهند که به دلیل تقاضای تولیدکنندگان سوخت های زیستی سودآورتر هستند. علم بذر نیز از سال ۲۰۰۰ بازدهی آنها را ۳۰ درصد یا بیشتر افزایش داده است و تنها ۶ درصد برای گندم پیشی گرفته است.