بحث تولید و پرورش آبزیان در کشور با جدیت پیگیری می شود و پرورش دهندگان نیز در این مسیر با چالش هایی مواجه هستند. از جمله اینکه بحران آب خود مانعی در این راه محسوب می شود به خصوص اینکه بخش قابل توجهی از مزارع پرورشی کماکان به روشهای سنتی فعالیت دارد. با این وجود مشکلات این صنف محدودیت به این موارد نیست و هادی خلیجی یکی از پرورش دهندگان میگو معتقد است مهمترین دغدغه پرورش دهنده های این حوزه، سرمایه در گردش است به خصوص اینکه هزینه های تولید و به صورت خاص هزینه های مربوط به خوراک آبزیان بسیار بالا است.
آنچه در ادامه می خوانید حاصل گفتگو بازار با این پرورش دهنده میگو است.
*باتوجه به اینکه حوزه فعالیت شما پرورش میگو و همچنین تولید خوراک است، اصلی ترین مباحث مربوط به این بخش کدام موارد است؟ مباحث صادراتی شما به چه نحوی است؟
همانطور که گفتید حوزه کاری ما پرورش میگو است و علاوه بر ۱۲۰هکتار مزرعه پرورش میگو، همچنین کارخانه عمل آوری ماهی و میگو داریم؛ یعنی واحد بسته بندی، انجماد و نگهداری محصولات شیلاتی نیز در مجموعه خود داریم. از سوی دیگر در بحث تولید خوراک میگو نیز فعال هستیم و خوراک میگوی پرورشی را تولید می کنیم.
در حوزه خوراک میگو هنوز هیچ شرکتی وارد پروسه صادرات هیج شرکتی نشده است البته به صورت موردی ممکن است صادراتهایی صورت گرفته باشد اما اینکه به صورت روتین باشد خیر، ما نیز از این قائده مستثنی نبوده ایم. چون ما یکسری محدودیتها داریم و مواد اولیه مورد نیاز چندان فراوان نیست. به عبارت دیگر بخشی از مواد اولیه ما وارداتی است و از کشورهای مختلف واردات داریم اما عمدتا از چین است. مقداری هم تولید داخل است.
از سوی دیگر در مورد محصولات دیگر مانند ماهی، میگو و هرچنگ به کشورهای خلیج فارس، آفریقا، روسیه و چین و بعضا اروپا صادرات داشته ایم.
*وضعیت فعلی بازار خوراک آبزیان را چگونه تحلیل می کنید؟
بازار خوراک آبزیان چون یک نهاده ای است که قدم اول و مهمترین قدم در پرورش آبزیان است نسبتا خوب است و روز به روز هم تخصصی تر و علمی تر می شود. علاوه بر این چون در مورد پرورش میگو ۶۰ تا ۷۰ درصد هزینه های پرورش را خوراک تشکیل می دهد بنابراین پرورش دهنده با حساسیت خیلی زیادی برای پرورش خوراک اقدام می کند. به همین دلیل تولید کننده های خوراک باید هم از نظر دستگاه های تولید کننده و هم از نظر مواد اولیه و همچنین فناوری های مربوط به آن قوی باشند.
*با توجه به اینکه در بحث خوراک، ضریب تبدیل عامل مهمی در بحث فروش است، ضریب تبدیل تولیدات شما در چه وضعیتی است؟
در مورد خوراک ما ضریب تبدیل بین ۱.۲ تا ۱.۴ بوده است. چون از تکنولوژی و مشاوره های بین المللی استفاده می کنیم در نتیجه به استانداردهای جهانی نزدیک هستیم.
*در بحث پرورش میگو و تولید خوراک میگو دغدغه های اصلی چه مواردی است؟
مهمترین دغدغه پرورش دهنده سرمایه در گردش است چون قیمت مواد اولیه برای خوراک بسیار بالا است و هزینه های جاری نیز بسیار بالا است. از سوی دیگر برگشت سرمایه هم طول می کشد و یک مقداری که درهمان اول دریافت می کند و مقداری میگری میگو صادر می کند و پول برگشت داده شود تا پرورش دهنده به پولش برسد زمان می برد به همین دلیل برگشت سرمایه طول می کشد.
*با توجه به اینکه قیمت میگو در بازار داخل و خارج متفاوت است، اصلی ترین عوامل موثر بر قیمت میگو در بازار داخل چیست؟
چون میگوی ایران عمدتا صادر می شود قیمت دلار روی آن تاثیر دارد. از طرف دیگر مصرف داخل ما بسیار کم است چون بستگی به فرهنگ دارد به همین دلیل عمده مصرف میگو در شهرهای جنوبی است. بنابراین عمدتا مصرف داخلی کم است. به این ترتیب الان در بازار داخل میانگین قیمت هر کیلو میگو در بازار داخل حدودا از ۱۱۵ هزار تا ۱۳۰هزار تومان استو البته این نرخ میگو با دم و پوست و غیره است. به این ترتیب قیمت میگو در ایران نسبت به بازارهای جهانی به دلیل اختلاف قیمت دلار ۳۰ تا ۴۰ هزار تومان ارزانتر است.
*چالشهای صادراتی در این حوزه عمدتا چیست؟
ما عمدتا به کشورهای حوزه خلیج فارس، چین، لبنان، روسیه و همچنین اروپا صادرات داریم. چالشهای صادراتی ما عمدتا قوانینی است که ارگانهای نظارتی ایجاد می کنند. البته به نسبت به سالهای قبل شرایط کمی بهتر است با این وجود باز هم صادرات دردسرهای خاص خود را دارد.