چرا روابط عمومی‌ها در ایران جایگاه واقعی خود را ندارند

در یک بنگاه اقتصادی، روابط عمومی به عنوان یکی از عوامل مهم موفقیت و رشد در کسب و کار بسیار حائز اهمیت است. روابط عمومی به عنوان مجموعه ای از فعالیت ها و روش های ارتباطی با مشتریان، رسانه ها، سایر شرکای تجاری و جامعه به طور کل، برای بنگاه اقتصادی بسیار حائز اهمیت است پس روابط عمومی (PR) در بنگاه های کوچک اقتصادی (SMEs) نیز می‌تواند نقش مهمی در رشد تولید ایفا کند.

چرا روابط عمومی ها در ایران جایگاه واقعی خود را ندارند

دلایل مختلفی وجود دارد که ممکن است منجر به این شود که روابط عمومی ها در ایران جایگاه واقعی خود را نداشته باشند. در زیر توضیحاتی در این رابطه می گویم:

فرهنگ سازمانی:

 در فرهنگ سازمانی ایران، بر خلاف بسیاری از کشورهای دیگر، ارجاعات سنتی به دلیل داشتن سلسله مراتب هنوز هم وجود دارند و بسیاری از تصمیمات بر اساس این ارجاعات گرفته می‌شود. بنابراین، شاید روابط عمومی ها که معمولاً در پایین ترین سطح سازمانی قرار دارند، برای تصمیم‌گیری های بالاترین سطح مهم نباشند.

محدودیت‌های قانونی:

 در بسیاری از موارد، قوانین از جمله قوانین کشورهای مختلغ از جمله ایران ممکن است تأثیر زیادی بر فعالیت های روابط عمومی داشته باشد. برای مثال، در برخی حوزه‌ها، امکان تبلیغات وجود ندارد یا باید به شکل محدود و با رعایت محدودیت‌هایی صورت می‌گیرد.

فرهنگ ارتباطی:

متاسفانه اکثر مواقع شاهد این هستیم که موضوعیت ارتباطات غیر مستقیم و مبهم است، این موضوع باعث می شود که روابط عمومی ها به دلیل نیاز به ارتباطات مستقیم برای ایجاد روابط بین سازمانی، نتوانند به طور کامل واقعیت خود را به اجرا در بیاورند.

عدم توجه به روابط عمومی:

 در برخی سازمان ها، روابط عمومی ها به دلیل نداشتن قدرت یا تأثیر، نتوانسته اند برای خود جایگاهی بسازند. به عبارت دیگر، در بسیاری از موارد، سازمان ها به عنوان یک ساختار سنتی و قدیمی در نگاه به روابط عمومی نسبت به کشورهای دیگر از جمله کشورهای بزرگ اقتصادی، کمتر به آنها اهمیت می‌دهند و به طور کلی توجه کمتری به آنها دارند.

عدم تخصصی روابط عمومی:

در برخی موارد، روابط عمومی ها به عنوان یکی از وظایف جانبی و بر عهده یکی از کارمندان سازمان قرار می‌گیرد، در حالی که برای موفقیت در این حوزه، نیاز به تخصص و تجربه ویژه‌ای دارید.

تحریم ها و محدودیت های اقتصادی:

 تحریم های اقتصادی و محدودیت های اقتصادی نیز باعث شده است که بسیاری از شرکت ها و سازمان ها از دسترسی به ابزارهای لازم برای اجرای برنامه های روابط عمومی خود محروم باشند، به عنوان مثال اتکا اکثریت جامعه به بسترهای شبکه های اجتماعی جهانی که محدودیت ها، دست انداز جدی برای کار موثرتر در امر روابط عمومی است.

در کل، به دلیل عوامل متعددی مانند فرهنگ، ساختار سنتی، قوانین، توجه نکردن به روابط عمومی و محدودیت های اقتصادی، روابط عمومی ها در ایران با سختی ها و چالش های بیشتر برای رسیدن به جایگاه واقعی خود مواجه هستند. با این حال، با توجه به توسعه فناوری و نیازهای جدید جامعه، به نظر می‌رسد که باید به توانایی های روابط عمومی توجه بیشتری انجام شود.

علی اکبر علیان نژادی

کارشناس ارشد علوم ارتباطات