پسته دامغان نیازمند «فرآوری» است | ضرورت ایجاد ارزش افزوده

مرتضی حلاجیان، ضمن اشاره به ظرفیت های تولید پسته در شهرستان دامغان به لحاظ تولید و اقتصاد، بیان کرد: آنطور که آمار نشان می دهد گردش مالی پسته در شهرستان دامغان سالانه بین چهار تا شش هزار میلیارد تومان برآورد می شود اما مشکل اینجا است که عمده این محصول تولیدی در شهرستان، خام فروشی می شود.

 

وی با بیان اینکه خام فروشی البته به معنای عرضه تازه خوری پسته به تنهایی نیست بلکه خشک کردن پسته و فروختن آن هم در واقع خام فروشی است چرا که فراوری خاصی بر روی محصول انجام نمی شود که بتوانیم شاهد ارزش افزوده بسیاری باشیم، افزود: برای فرآوری محصول پسته در سال های اخیر اقدامات خوبی صورت گرفته اما به وضوح باید گفت ابتدای راه هستیم و همچنان نقطه ایده آل حتی در دید ما هم قرار ندارد.

 

 

این کارشناس اقتصاد کشاورزی با بیان اینکه در حاشیه جشنواره پسته سال گذشته در دامغان ۱۱ محصول فرآوری شده از پسته شامل کِرم روشن کننده پوست، رنگ، حتی کود کشاورزی، فرآورده خوراک دام و طیور و ماهی و ... دیده شد اما تک ستاره هایی بودند که به مرحله توزیع و عرضه بازار نیز نرسیدند، ابراز کرد: این تلاش ها باید به ثمر بنشیند تا بتوانیم شرایط را برای توسعه بازارهای فرآوری پسته هموار تر سازیم.

 

 

حلاجیان با بیان اینکه امروز واحد های فرآوری هستند که پوست گیری و شستشوی پسته را انجام می دهند سپس پسته را خشک و به بازار عرضه می کنند و نام آن را هم فرآوری محصول می گذارند! بیان کرد: وقتی مسئولان ما از توسعه واحد های فرآوری صحبت می کنند در واقع مقصودشان چنین چیزی است که در عمل اصلا فرآوری محسوب نمی شود.

 

وی ادامه داد: شما اگر بتوانید از یک کیلوگرم پسته عصاره گیری کرده و با آن کرم روشن کننده پوست بسازید و به جای ایجاد ۳۰ درصد ارزش افزوده سه هزار درصد ارزش افزوده ایجاد کنید، یعنی فرآوری را انجام دادید وگرنه پوست کردن و خشک کردن پسته فراوری نیست.

 

 

این کارشناس اقتصادی کشاورزی با بیان اینکه اکبری ، عباسعلی ، کله قوچی ، خنجری و فرخی مهم‌ترین ارقام پسته دامغان هستند، گفت: ما اگر بتوانیم از مرزهوایی سمنان و شاهرود استفاده و تازه خوری پسته را صادر کنیم می توانیم بخشی از درآمد را به کشاورزی دامغان و استان سمنان سوق دهیم اما وقتی از این ظرفیت ها بهره ای نمی بریم و عملاً دو مرزهوایی مهم در استان خاک می خورد، پس چاره ای نداریم جز اینکه به سمت فرآوری حرکت کنیم.

 

حلاجیان با بیان اینکه قدردان ظرفیت اقتصادی و تولیدی پسته دامغان نیستیم وگرنه می توانیم با بسته بندی، شورکردن، ساخت رنگ و خوراک طیور و ماکیان از پوست پسته، ساخت کود، ساخت چیپس پسته، خلال پسته، شیرینی پسته ای، کلوچه پسته ای، کرم پوست، داروی گیاهی، روغن، عصاره، پودر و ده ها محصول دیگر به معنای واقعی فرآوری را صورت دهیم، گفت: فرآوری به نوعی ارج نهادن به ظرفیت ها و داشته های ما است.

 

 

وی بیان کرد: شما در هر محصولی حتی گردو مجبور هستید که پوست سبز رنگ را جدا کرده و گردو را خشک کنید تا بتوانید آن را در بازار بفروشید و در واقع این ماهیت و بدیهیات فروش محصول است و در نتیجه فرآوری درباره این محصول صورت نگرفته است به عبارت دیگر شما محصول را فقط آماده بازار کرده اید نه اینکه آن را فرآوری کرده باشید و تا زمانی که در دامغان به پوست گیری پسته، فرآوری گفته می شود راه به جایی نخواهیم برد.

 

این کارشناس اقتصاد کشاورزی با بیان اینکه نه عزم کافی و نه حمایت کافی از فرآوری پسته در دامغان وجود ندارد، گفت: ما به راحتی از ظرفیت های دانشگاهی و علمی مان می گذریم و هیچ توفیقی در زمینه فرآوری کامل محصولات پسته و تکمیل زنجیره تولید و توزیع و عرضه پیدا نمی کنیم زیرا در ابتدا باید فرهنگ فرآوری را در استان سمنان نهادینه کنیم.