سی‌‌‌جی چیل جدانگ شرکت هلدینگ صنایع غذایی کرهای است که به‌‌‌عنوان شرکت تابعه‌‌‌ای از سی‌‌‌جی گروپ در زمینه تولید و توزیع مواد غذایی، نوشیدنی، همچنین داروسازی و محصولات بیوتکنولوژی فعالیت میکند. شرکت سی‌‌‌جی چیل جدانگ در سال ۱۹۵۳ توسط کارآفرین کرهای؛ چیل جدانگ به عنوان زیرمجموعه گروه سامسونگ تاسیس شد.
در سال ۲۰۱۸، سی‌‌‌جی شرکت Schwan&#۳۹;s Co تولیدکننده مواد غذایی منجمد آمریکایی را به قیمت حدود ۱.۸میلیارد دلار خریداری کرد که این اتفاق شروع گسترش آن در خارج از مرزهای کره بود. سی‌‌‌جی، سیزدهمین شرکت بزرگ در کره‌جنوبی، بعد از جدایی از گروه سامسونگ، در زمینه موادغذایی، تامین کالا و سرگرمی فعالیت خود را آغاز کرد. این شرکت برای تغییر ساختار سود متمرکز بر بازار داخلی خود اقدام به ادغام‌‌‌هایی در مقیاس بزرگ کرده است.
این در حالی است که مدیرعامل شرکت چوی یون سئوک سال گذشته قول داد که با ۷ محصول استراتژیک جهانی به «رشد نوآورانه‌ای» دست یابد و وارد بازارهای خارجی شود. این هفت محصول عبارتند از: پیراشکی کرهای (دامپلینگ)، چاشنی و سس به سبک کرهای ماندو، غذاهای برنجی، کیمچی، جلبک دریایی، مرغ سوخاری و اسپرینگ رول که همگی با نام تجاری Bibigo به فروش می‌رسند. همچنین سی‌‌‌جی که از شبکه فروش شرکت شوان در آمریکای شمالی استفاده کرد و با خرده‌‌‌فروش‌‌‌های بزرگی مانند والمارت و کاستکو برای افزایش فروش دامپلینگ کرهای منجمد قراردادهایی را امضا کرد.
به گفته این شرکت، کوفته‌‌‌های سبزیجات و کیمچی در میان مصرف‌کنندگان جوان و پیگیر سلامت غذایی در اروپا و ایالات متحده به محبوبیت زیادی دست یافته‌‌‌اند. در ژاپن، این شرکت در سال ۲۰۱۹ چهار کارخانه فرآوری را از یک رستوران زنجیره‌ای خرید و یک پایگاه‌های تولیدی را راهاندازی کرد که هدف آن افزایش فروش از طریق معاملات توزیع با شرکت کاستکو و خرده‌‌‌فروش بومی Aeon است.
همچنین در آسیای جنوب شرقی نیز سی‌‌‌جی کارخانه‌ای در ویتنام احداث کرد تا به مصرف‌کنندگان جوان آن منطقه و همچنین بازار تایلند دسترسی پیدا کند. گفته می‌شود این شرکت کارخانه‌‌‌هایی را برای محصولات حلال در اندونزی و مالزی با اکثریت مسلمان راهاندازی کرده و در حال گسترش فروش خود به خاورمیانه نیز هست. در همان زمان در ماه ژوئیه این غول کرهای، شرکت زیرمجموعه تولید و فروش خود را در چین فروخت؛ زیرا قصد داشت که منابع خود را در جای دیگری متمرکز کند.
نسبت فروش CJ در خارج از کشور از ۱۳درصد در سال ۲۰۱۸ و قبل از خرید شوان، به ۴۷درصد در سال ۲۰۲۲ افزایش یافت. این شرکت در حال کاهش فاصله خود با آجینوموتو شرکت صنایع غذایی ژاپنی، پیشرو در میان شرکت‌های موادغذایی آسیایی در توسعه فرامرزی است که نسبتی حدود ۶۰درصد دارد. یکی دیگر از شرکت‌های غذایی کره‌جنوبی به نام Nongshim که نودلهای فوری تند شین رامیو را تولید میکند نیز بر بازار ایالات متحده تمرکز کرده است. این شرکت در سال ۲۰۲۲، یک کارخانه نودل فوری در کالیفرنیا با ظرفیت تولید ۳۵۰ میلیون وعده غذایی در سال افتتاح کرد و کانال‌های فروش خود را به آمریکای مرکزی و جنوبی گسترش داد.
شین دونگ وون مدیر نونگشم در این خصوص اظهار کرد: به عنوان نقطه شروع با این کارخانه، ما به زودی از رقبای قدرتمند ژاپنی خود پیشی خواهیم گرفت و شرکت شماره یک در بازار موادغذایی ایالات متحده خواهیم بود. قبلا این کارخانه از شرکت نیسان فودز در ایالات‌متحده پیشی گرفته و اکنون پس از تویو سویسان در جایگاه دوم قرار دارد. نونگشم مصرف‌کنندگان تورم زده خود را با نودلهای فوری با قیمت حدود ۲ دلار هدف قرار داده است. فروش این شرکت در آمریکای شمالی در سال ۲۰۲۲ نسبت به سال قبل ۴۰درصد افزایش یافته است و در حال حاضر در راستای تلاش برای افزایش فروش فرامرزی خود، برنامه‌هایی برای ساخت سومین کارخانه در ایالات متحده دارد.
به گفته کارشناسان، غذاهای کرهای موفقیت جهانی کی پاپ و سایر صادرات فرهنگی را تکرار کردهاند. جاپاگوری، غذایی که با مخلوط کردن دو نوع نودل فوری شرکت نونگشم درست می‌شود، کمی بعد از فیلم برنده جایزه اسکار ۲۰۲۰ یعنی «انگل» در کانون توجهات جهانی قرار گرفت. نونگشم پس از اکران فیلم، محصول jjapaguri را روانه بازار کرد که در ۲۰ کشور فروخته شد و با فروش ۳۰ میلیارد وون (۲۲.۸ میلیون دلار) طی یک سال به محبوبیت قابل‌توجهی دست یافت.
از طرف دیگر برند شیرینیOrion نیز سالانه ۳.۵ میلیارد اسنک کیک شوکوپای را در ۶۰ کشور، عمدتا در چین و آسیای جنوب شرقی، به فروش می‌رساند و از ۲.۹ تریلیون وون فروش آن در سال ۲۰۲۲، بازارهای خارج از کشور ۶۸درصد را به خود اختصاص دادند. این در حالی است که تولیدکنندگان مواد غذایی کره جنوبی با چشم‌انداز رشد ضعیف‌تری در بازار داخلی خود مواجه هستند. این کشور با جمعیتی بالغ بر ۵۱.۷ میلیون نفر، سریع‌ترین کاهش نرخ زاد و ولد را در جهان دارد. همچنین فشارهایی از سوی دولت کره‌جنوبی برای کاهش قیمت‌ها وجود دارد. در ماه اکتبر، دولت وزارت زراعت، خواربار و روستای کره‌جنوبی، روسای ۱۶ تولیدکننده بزرگ مواد غذایی را گرد هم آورد و از آنها خواست تا از افزایش قیمت‌ها خودداری کنند.