اگر می‌خواهید با مهد چهار ماده غذایی آشنا شوید با ما همراه باشید:
لیموترش
زادگاه لیموترش اندونزی و مالزی است اما برای نخستین بار در آسیای جنوبی و هند کشت شد. بعدها تاجران عرب لیموترش را به نقاط دیگر جهان بردند. به این ترتیب هم در طول جنگ‌های صلیبی لیموترش راهش را به اروپا باز کرد.
قهوه
از قرن‌ها پیش مردم اتیوپی دانه‌های درخت قهوه را به دلیل خواص آن می‌جویدند. یمنی‌ها اولین مردمانی بودند که لوبیای قهوه را کاشتند و بو دادند تا بتوانند آن‌ها را دم کنند. عرفای صوفی از قهوه استفاده می‌کردند تا تجربیات معنوی خود را بیشتر کنند. قهوه از طریق بندر موکای یمن به سوی دنیای عرب راه باز کرد. در قرن هفدهم میلادی بود که این دانه‌های قهوه‌ای خوشرنگ به اروپا وارد شدند.
هویج نارنجی
5000 سال پیش افغان‌ها هویج بنفش مصرف می‌کردند. از همان موقع هویج در اندازه‌ها و رنگ‌های مختلف کشت و استفاده شد؛ در واقع هویج‌ها در اندازه‌های کوچک، متوسط و بزرگ کاشته شدند که طول یک گونه‌ی آسیایی آن به یک متر هم می‌رسید. به نظر می‌رسد غذای مورد علاقه‌ی خرگوش‌ها کار هلندی‌ها باشد. هلندی‌ها در قرن 17 میلادی در مزارع خود برای کشت هویج با شکل و شمایل امروزی زحمت کشیدند و نتیجه‌ی این تلاش‌هاست که امروز ما هویج‌های نارنجی رنگ و خوشمزه مصرف می‌کنیم.
شکلات
هندوراسی‌ها اولین مردمانی بودند که لوبیای کاکائو را کشت کردند. آن‌ها لوبیاها را می‌کوبیدند و با آب، ذرت و گاهی فلفل مخلوط کرده و نوشیدنی تلخی درست می‌کردند. البته هندوراسی‌ها عاشق طعم این نوشیدنی تلخ بودند، زمانی که پای کشورهای استعماری اروپایی به این کشورها باز شد علاقه چندانی به این نوشیدنی تلخ نشان ندادند. اما زمانی که کاوشگران اسپانیایی این نوشیدنی شکلاتی را به اروپا بردند و طعم آن را شیرین کردند همه چیز تغیر کرد. دیگر اروپایی‌ها از شکلات دست برنداشتند. در قرن نوزدهم میلادی شرکت انگلیسی JS Fry & Sons اولین شکلات‌های نوین را تولید کردند.
شکر
بیش از 3000 سال پیش هندی‌ها نیشکر کشت کردند؛ در واقع گینه، اندونزی و هند را زادگاه نیشکر می‌دانند.
حدود 500 سال قبل از میلاد مسیح نیشکر به ایران وارد شد. در بیشتر کتب تاریخی ایرانیان را اولین مردمانی می‌دانند که از نیشکر شکر استخراج کردند. در آن روزگار اروپایی‌ها نمی‌دانستند شکر چیست تا این که 1200 سال بعد، اعراب این بلورهای شیرین را به اسپانیا بردند. با این حال در آن زمان شکر برای افراد معمولی بسیار لوکس و گران بود. تا این که بالاخره قیمت آن پایین آمد و در عین حال علاقه‌ی مصرف نوشیدنی‌های شیرین بالا رفت. به این ترتیب مصرف شکر بین مردم عادی هم رواج پیدا کرد.
تبیان