عبدالمجید مهدوی دامغانی - معاون پژوهشی پژوهشکده علوم محیطی دانشگاه شهید بهشتی - اظهار کرد: پتانسیل کشور در بخش کشاورزی بالاست چراکه از منابع آب و خاک غنی برخوردارست اما از این پتانسیل‌ها استفاده مطلوبی نمی‌شود.
وی افزود: روش‌های ناکارآمد در نظام‌های کشاورزی و متناسب نبودن آنها با بوم‌شناختی مناطق باعث شده طی چند دهه گذشته آسیب‌های جدی به خاک و آب وارد شود.
مهدوی دامغانی به روش‌های غیراصولی در مصرف نهاده‌ها نیز اشاره و تاکید کرد: استفاده نادرست و غیرمتعهدانه از نهاده‌ها و کودها به تنوع زیستی و گیاهی کشور آسیب وارد کرده است.
وی سرمایه‌گذاری در کشاورزی را بسیار اندک عنوان و اظهار کرد: دولت‌ها وظیفه داشتند سرمایه‌گذاری مناسبی را در توسعه زیرساخت‌های کشاورزی، مکانیزاسیون و فناوری روز دنیا انجام دهند که در این وظیفه کوتاهی شده است. همچنین در بسیاری از مناطق کشور مکانیزاسیون به کار گرفته شده متناسب با اقلیم و روش کشاورزی آن مناطق نیست.
این کارشناس کشاورزی خاطرنشان کرد: بعد از گذشت چندین دهه از تشکیل ساختار وزارت جهاد کشاورزی، یک الگوی کشت واحد وجود ندارد. در اسناد بالادستی و طبق ابلاغ مقام معظم رهبری دستگان‌ها باید به سمت بهره‌وری بالا حرکت کنند در حالی که در بخش کشاورزی چنین نیست.
مهدوی دامغانی ریشه بی‌توجه به کشاورزی را در نگاه مسئولان دانست وابراز تاسف کرد: دیدگاه نادرستی مبنی بر اینکه سرمایه‌گذاری در کشاورزی توجیه اقتصادی ندارد، شکل گرفته است.
وی با بیان اینکه در بدنه کشاورزی دچار فقر دانش هستیم، اظهار کرد: با وجود پیشرفت‌های خوب و مراکز متعدد تحقیقاتی در بخش کشاورزی، با فقدان دانش در این بخش مواجه هستیم زیرا دانش لازم از سوی این مراکز به بدنه کشاورزی تزریق نشده است.
معاون پژوهشی پژوهشکده علوم محیطی دانشگاه شهید بهشتی تاکید کرد: توسعه بخش کشاورزی نیازمند توجه جدی به عواملی همچون افزایش سرمایه‌گذاری، توسعه مکانیزاسیون، گسترش دانش و فناوری‌های نوین، توجه به بهبود معیشت کشاورزان با تاکید بر افزایش درآمد، بیمه و زیرساخت‌های رفاهی بهداشتی کشاورزان است.
وی همچنین تهیه نقشه راه، بهرهبرداری پایدار از منابع کشاورزی، توسعه بازارهای کشاورزی، تقویت نظام تعاونی و همکاری بخش‌های تحقیق، ترویج و پشتیبانی کشاورزی را ضروری دانست.
ایسنا