3 سال پیش وزارت جهاد کشاورزی طرح کشت برون مرزی را مطرح کرد که براساس آن برخی محصولات کشاورزی به ویژه دانههای روغنی در خارج از مرزهای کشور کشت و کار شده و سپس وارد کشور شود.
ایده این طرح از آنجا کلید خورد که برخی مسئولان اعلام کردند، دانههای روغنی که از کشورهای مختلف وارد کشور میشود، برخی مواقع تا 3 ماه در کشتی روی دریاست و در این مدت با امواج مختلف آب و رطوبت کیفیت آن از بین میرود.
بر اساس این طرح قرار شد دانههای روغنی در کشورهای آمریکای لاتین و آفریقایی که مناسبات خوبی با ایران دارند و از آب فراوانی هم برخوردارند کشت و کار شود، اما بعد از گذشت 3 سال هنوز اجرای این طرح مسکوت مانده و کارشناسان دلایل متعددی را مطرح میکنند.
ایران در دانههای روغنی تا 90 درصد وابسته به واردات است و تنها 10 درصد نیاز کشور از داخل تامین میشود.
محدودیت آب، عدم امکان توسعه کشت و نیز سیاستهای نامناسب خرید تضمینی، عدم حمایت از تولیدکنندگان داخلی، افزایش کارخانههای روغن کشی و شوق روز افزون به واردات این محصول به دلیل سودآوری مناسب عامل اصلی توسعه نیافتن کشت و تولید دانههای روغنی در کشور بوده است.
کارشناسان درباره دلیل اجرا نشدن کشت برون مرزی دانههای روغنی معتقدند، دولت هیچ تضمینی برای سرمایهگذاری آنها در خارج از کشور انجام نمیدهد.
کشاورزی که با سرمایهگذاری کلان و تحمل زحمات فراوان در خارج از کشور اقدام به کشت میکند، نیاز به تضمین سرمایه دارد که با هر اختلاف سیاسی سرمایه آنها از بین نرود.
از سوی دیگر کارشناسان میگویند، حمایتی هم از سوی دولت برای کشاورزی در خارج از کشور صورت نمیگیرد، تأمین نقدینگی، دادن وام و تسهیلات و تأمین ادوات کشاورزی از آن جمله است که به اعتقاد آنها برای هر کشاورزی از حداقل نیازها است.
همچنین آنها بر این باورند که دولت برای آینده تولید محصولات برون مرزی نیز باید برنامهریزی داشته باشد که نکرده است، به عنوان مثال دولت باید برنامهریزی خرید محصول تولید شده در خارج از کشور را داشته باشد، برنامه واردات آنها را به کشور انجام دهد که هیچکدام از اینها عملی نشده است، دولت تنها به کشت این محصولات امر میکند، بدون اینکه پشتوانه و یا برنامهای برای حمایت از کشاورزان برون مرزی داشته باشد.
سال گذشته قطریها برای سرمایهگذاری روی زمینهای کشاورزی ایران اعلام آمادگی کردند که آن با واکنش شدید مسئولان مواجه شد، به هرحال فعلاً سرمایهگذاری در داخل و خارج به روی بخش کشاورزی بسته شده است. برنامهریزی کلانی میخواهد تا این بخش را از سرمایهگذاری اندک که تاکنون از 4 درصد فراتر نرفته است، نجات دهد.
فارس