دکتر مینو فروزانی ، با بیان اینکه کمبود و یا ازیاد سلنیوم موجب بروز بیماری‌های مختلفی در بدن انسان می‌شود، گفت: اهمیت کمبود این عنصر بیشتر از سمیت و ازدیاد آن مطرح است. حد بین ارزش تغذیه‌ای و سمی بودن آن در انسان به طور نسبی کم است.
وی در خصوص مقدار مصرف روزانه سلنیوم گفت: مقدار مصرف روزانه سلنیوم مردم ساکن در نواحی جهان متغیر بوده و به تفاوت الگوی مصرفی و محل سکونت و آب و هوای محل زندگی بستگی دارد.
این عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران یادآور شد: سلنیوم یک نقش آنتی آکسیدانی را در واکنش‌های بدن ایفا می‌کند و در ارتباط با جذب عناصر مختلف در بدن فعالیت دارد.
این متخصص تغذیه خاطرنشان کرد: کمبود سلنیوم باعث بروز برخی بیماری‌های گردش خون، ورم مفاصل، بیماری‌های اعصاب و انواع سرطان‌ها می‌شود.
فروزانی تاکید کرد: سلنیوم در ارتباط با جذب عنصر ید در بدن نقش عمده‌ای دارد. با کمبود این عنصر جذب ید به خوبی انجام نمی‌شود.
وی افزود: با کمبود سلنیوم در بدن عناصر سمی دیگر جایگزین شده و باعث ایجاد اختلالات مختلف می شود.
فروزانی یادآور شد: سلنیوم در بیمارانی که ایدز دارند کاهش چشمگیری دارد. همچنین در سرم خون افراد مختلفی که در معرض انواع پرتوها قرار گرفته اند میزان آن کاهش می یابد.
این متخصص تغذیه اظهار کرد: بسیاری از کشورها در مواد غذایی مانند نان از مکمل‌های سلنیوم استفاده می‌کنند. مواد غذایی مانند نارگیل، پسته، گوشت، قارچ و انواع غلات منابع غنی از این عنصر است.
فروزانی گفت: حالت‌های مختلف اکسیداسیوتی سلنیوم در رفتارهای مختلف شیمیایی آن از اهمیت بالایی برخوردار است. خون و سرم یک منبع مناسب برای مشخص کردن میزان این عنصر در بدن است.
وی در پایان خاطرنشان کرد: مصرف قرص‌های مکمل سلنیوم فقط با تجویز پزشک ضروری است و از مصرف خودسرانه آن باید پرهیز شود.
ایسنا