نامگذاری روزها چه در سطح بین المللی یا ملی به منظور تاکید، ترویج، فرهنگ آفرینی یا توسعه فرهنگی، یادآوری و ایجاد رفتارهای نمادین و تقدیر از فعالان عرصه مربوط به آن روز است. در کشور ما، روزهایی چون «روز معلم»، «روز کارگر»، «روز مادر»، روز جهانی مستضعفین (روز نیمه شعبان)، «روز محیط زیست»، «روزصنایع دستی» و ده ها عنوان دیگر، بزرگ داشته می شود. این نام ها، هرگز به این معنا نیست که تجلیل و بزرگداشت از آن مفهوم به یک روز در سال منحصر می شود و بقیه روزها مربوط به آن مفهوم نیست بلکه به این معناست که ما در آن روز خاص، تلاش می‌کنیم تا اهداف مربوط به آن مفهوم را بیشتر مورد تاکید قرار دهیم و از این تاکید هم قصد توسعه فرهنگی، یادآوری و تقدیر از خادمان و …راداریم.
بعضی از نامگذاری روزها توسط مسئولان در سطح ملی انجام می شود و در خصوص بعضی از روزها هم جنبه بین المللی دارد و از سوی نهادهای جهانی مثل سازمان ملل و دیگر سازمان ها تعیین شده است. در هر صورت فرصتی است تا در این روزها، کارشناسان و دست اندرکاران از این موقعیت برای بیان اهداف، گزارش اقدامات و فرهنگ آفرینی و هدایت نسل جدید به سوی مفاهیم انسانی استفاده مطلوب را به عمل آورند.
«روز حلال جهانی» به لحاظ اهمیتی که نزد مسلمانان جهان دارد از یکی دو سال پیش مد نظر کارشناسان جهانی حلال قرار گرفته است تــا در آن روز به نقش بی بدیل حلال در زندگی فردی و اجتماعی مسلمانان در حوزه های غذا و نوشیدنی‌ها، گردشگری، رسانه، تفریحات و …. بپردازد و فرهنگ آفرینی کند.
اختصاص یک روز به نام «حلال» این امکان را پیش می آورد که برای نسل جدید توضیح دهیم که چرا استانداردی به نام استاندارد غذای حلال در جهان وجود دارد و چرا هزاران کارخانه بر اساس این استاندارد محصولات خود را به بازار عرضه می کنند؟ غذای حلال چه مزیتی بر غذای غیر حلال دارد؟ چرا هر روز بر مصرف کنندگان محصولات حلال افزوده می شود؟ چرا غیر مسلمانان هم به لحاظ مزیت های غذای حلال، به جمع مصرف کنندگان حلال می پیوندند و چرا حلال به عنوان پرچم مسلمانی نزد همه جهانیان قابل احترام شده است؟
در روز حلال می توان توسعه فرهنگی را محقق کرد که مثلا چگونه می توان با تقلبات حلال مقابله کرد و چگونه در کشورهایی که مسلمانان در اقلیت هستند، به محصولات حلال دسترسی پیدا کرد. همچنین می توان از آخرین تحقیقات دانشمندان پیرامون وجه تمایز محصولات حلال از غیر حلال مطلع شد و نقش همه اقشار را در این بازار مهم فرهنگی و اقتصادی تبیین کرد.
قابل توجه است که از دو سال پیش یکی از دو موسسه حلال در ترکیه و مالزی پیشنهاد روز جهانی برای حلال را مطرح و برای این کار، روز هفدهم رمضان را تعیین کرد. استدلال آنها هم نزول آیه شریفه « فَکُلُوا مِمّا غَنِمْتُمْ حَلالاً طَیِّباً » در این روز بوده است.
موسسه حلال جهانی در ایران پیشنهاد کرد پیش از آنکه دولت های دیگر اسلامی، این روز را تعیین و ما دنباله رو آنها باشیم، پیشدستی و این روز را به طور ملی و بین المللی روز جهانی حلال تعیین کنیم تا هم تقدم خود را اثبات و هم از این فرصت برای طرح مسائل فقهی خودمان در سطح بین المللی استفاده کنیم. چند ماه قبل موسسه حلال جهانی به طور رسمی این موضوع یعنی اختصاص روز هفدهم رمضان به عنوان روز حلال را به شورای فرهنگ عمومی کشور پیشنهاد داد. ماه ها از این نامه نگاری و توجیه حضوری گذشت تا چندی پیش مطلع شدیم در یکی از جلسات این شورا، موضوع نامگذاری روزی به نام «روز حلال»، «روز تکریم حلال»، «روز نشان جهانی حلال» و یا «روز غذای حلال» مطرح شد و رای کافی نیاورد و نهایتاً این نامگذاری انجام نمی شود.
حقیقتاً موجب تاسف است که در ام القرای کشورهای اسلامی، روزهایی با اهمیت بسیاری کمتر رای می آورد ولی نامگذاری روزی به نام حلال رای نمی‌آورد و ما چند سال دیگر باید دنباله رو کشورهایی مثل مالزی و ترکیه باشیم که آنها پیشدستی و روزی را معین کنند و بعد ما به تبعیت از آنها مجبور به نامگذاری روز حلال باشیم.
توصیه می کنم، شورای فرهنگ عمومی در مصوبه خود تجدید نظر کند و با دلایلی که عنوان شد روز هفدهم رمضان به عنوان «روز حلال» یا «روز بزرگداشت حلال» نامگذاری و زمینه برای جهانی شدن این روز فراهم شود.