شرکت
نستله در ادامه فعالیتهایش در راستای حفظ و پایداری محیط زیست و منابع
برای نسلهای آینده، به صورت جهانی و طی طرحی مبتکرانه متعهد شده تا پایان سال ۱۴۰۰
دیگر هیچ پسماندی از کارخانههایش در زمین دفن نشود. بهموجب این برنامه که پروژه
«دفن صفر ضایعات در زمین» نام دارد تمامی پسماندها اعم از بازمانده محصول نهایی و
نیز ضایعات کارخانهای باید مجدداً به مرحله تولید بازگردند.
در همین
راستا، کارخانه نستله در کشورمان یکی از کارخانههایی است که تاکنون به نتایج چشمگیری
در این حوزه دستیافته و بخش قابلتوجهی از نقشه راه طراحی شده را طی کرده است. این
پروژه پس از دو سال تلاش و با مطالعه روی مواد اولیه و عناصر موجود در ضایعات و نیز
گزینههای جایگزین برای تبدیل پسماندها به مواد قابل استفاده در بسترهای مختلف شکلگرفته
است.
در پروژه
«دفن صفر ضایعات در زمین»، دورریزها به سه بخش اصلی پسماند مایع، ضایعات پودری و نیز
پلاستیک، آهن و چوب تقسیم شدهاند. پس از تشخیص میزان بالای سرب در لجن تهنشین
شده از پسماند مایع کارخانه، نوع اسید مورداستفاده در فرآیند تهنشینی (برای خنثی
کردن خاصیت اسیدی پسماند مایع) تغییر داده شده تا لجن نهایی بهعنوان کود جامد در
مزارع کشاورزی اطراف استفاده شود.
همچنین با توجه به وجود مواد آلی و معدنی فراوان موجود در
ضایعات پودری حاصل از فرآیندهای تولید محصولات غذایی کودک، آزمایشهای جامعی روی
عناصر تشکیلدهنده این مواد انجامشده و نتایج حاصل با سازمانهای مرتبط در میان
گذاشتهشده است. سرانجام با موافقت و کسب تأییدیه از وزارت جهاد کشاورزی، وزارت
بهداشت و سازمان حفاظت از محیط زیست، اکنون این نوع پسماند به
کارخانههای تولید قارچ فرستاده میشود تا در زنجیره تولید مورداستفاده قرار گیرند.
ضمناً در راستای تحقق این هدف، زبالههای پلاستیکی، آهنی و چوبی کارخانه بهصورت
سازمانیافته از هم تفکیک میشوند تا ضمن پایبندی به قوانین موجود حول عناصر تشکیلدهنده
مواد بازیافتی، برای بازیافت به مراکز مرتبط منتقل شوند.
این در
حالی است که به گفته جوزپه کارلا، مدیر عامل شرکت نستله ایران «دفن صفر ضایعات در
زمین» تنها برنامه نستله در خصوص پایداری زیستمحیطی نیست. «در کنار طرح مذکور یکی
دیگر از اقدامات نستله در ایران پروژه «مدیریت پسماند آب» است. در این پروژه پس از
حصول اطمینان از وجود ویژگیهای مناسب در پساب کارخانههایمان، بخش اعظمی از پساب
تخلیه شده کارخانه نستله در قزوین به سیستم جمعی آبیاری بازگردانده میشود. به
طوری که ۵۰ درصد آب تصفیه شده به تقویت فضای سبز و پوشش گیاهی محیط کارخانه اختصاص
داده شده و ۵۰ درصد دیگر نیز برای آبیاری زمینهای زراعی به مزارع اطراف فرستاده
میشود.»