علیرضا عباسی گفت: وقتی این روش‌ها غلط است چرا باید همچنان بر روندهای قدیمی و نامطلوب پافشاری کرد، تغییر، اصلاح و نگاهی نو به نقش و جایگاه اتاق بازرگانی ضرورت انکارناپذیری است که باید اعضای اتاق آن را با تمام وجود مطالبه کنند.
وی در تحلیل عملکرد اتاق هشتم و مقایسه آن با اتاق‌های بازرگانی کره جنوبی، مالزی، امارات و ترکیه گفت: ما اگر عملکرد خود را با این کشورها مقایسه کنیم متوجه فاصله زیاد در کارآیی و اثربخشی اتاق در اقتصاد ملی خواهیم شد. حاکمیت تفکر دولتی در اتاق بازرگانی، وجود برخی مدیران کم‌انگیزه و فاصله گرفتن از نقش و ماموریت اتاق در توانمندسازی اعضا و تغییر رویکردهای اقتصادی دولت برای حضور در بازارهای جهانی از دلایل ناکارآمدی اتاق بازرگانی و نقش کم‌رنگ در تصمیم‌سازی‌هاست.
عباسی تصریح کرد: ما نیاز داریم تفکر نو و صداهای رسا و باانگیزه وارد اتاق شوند و اتاق به سمت استانداردهای جهانی حرکت کنند باید اجازه دهیم درهای اتاق به روی بخش خصوصی دلسوز و واقعی در شرایط اقتصادی بحران زده فعلی باز شود تا جریان قدرت و تصمیم‌سازی اقتصادی نقش‌آفرینی کنند.
این فعال اقتصادی تصریح کرد: اگر مشارکت حداکثری اعضا صورت گیرد می‌توان امیدوار بود که جریان حاکم و انحصاری اتاق به تغییر در راستای منافع ملی و بخش واقعی اقتصاد راضی شوند و در این صورت امکان تضارب آرا و ظهور کارکردهای تازه و جاری شدن تصمیمات سازنده به نفع کسب و کارها محقق خواهد شد.
عباسی با بیان اینکه از اتاق فعلی جز کارکردهای اداری، ساده و روتین فعلی نمی‌توان انتظار دیگری داشت، گفت: نمی‌توان از چنین اتاقی با چنین رویکردی اثرگذاری مشخص بخصوص برای سال‌های جنگ اقتصادی و روزهای سخت و دشوار پیش‌رو شاهد بود. باید بندها را از دست و پای اتاق بازرگانی باز کنیم تا به تقویت اقتصاد کشور کمک شود. ما در چهار سال گذشته شاهد تک‌صدایی در اتاق بودیم که نه تنها باعث هم‌افزایی و بهبود فضای کسب و کار نشد بلکه موجب شد افرادی خاص بدون هیچ انتقادی به کار خود ادامه دهند.