محققان ایرانی با پشتیبانی صندوق حمایت از پژوهشگران و فناوران معاونت علمی موفق به طراحی و ساخت سامانه دارورسانی کاشتنی در مقیاس آزمایشگاهی شدند.
مراحل مقدماتی و ساخت ایمپلنت‌هایی بر پایه لاستیک سیلیکون در این طرح انجام شد که پس از کاشت در زیر پوست (پشت گوش)، دام بتواند هورمون‌های افزاینده توده عضلانی را در دوره‌های طولانی (200 تا 300 روز) به‌صورت تدریجی آزاد کند.
کاربرد نهایی این ایمپلنت‌ها برای دام‌های بزرگ است، استفاده این سامانه با آزادسازی هورمون‌هایی باعث افزایش تجمع پروتئین در سلول‌های عضلانی می‌شود. درنتیجه توده گوشتی و وزن دام افزایش می‌یابد.
** توسعه روش آنالیز داروها
برای تحقق این طرح بررسی‌های مقدماتی شامل توسعه روش آنالیز داروها در محیط رهایش، مطالعه اثر داروها بر الگوی پخت لاستیک سیلیکون، اثر عوامل جانبی افزوده شده به سامانه بر خواص فیزیکی و مکانیکی سامانه و الگوی پراکندگی دارو در سامانه به‌منظور حفظ یکنواختی محتوا بررسی شد.
هدف اصلی از اجرای این طرح در مقیاس آزمایشگاهی؛ انجام مراحل مقدماتی فرمولاسیون یک سامانه دارورسانی بر پایه لاستیک سیلیکون رهاینده دو داروی استروییدی به‌صورت هم‌زمان برای ارتقای بهره‌وری افزایش وزن دام است، لاستیک سیلیکون پلیمری قابل‌انعطاف است که کاربرد گسترده‌ای از صنعت داروسازی تا پزشکی دارد.
درباره ضرورت انجام این پژوهش نیز می‌توان گفت: میزان مصرف گوشت در کشور بیش از تولید آن است و این فاصله بین میزان تولید و مصرف رو به افزایش است. بخشی از این نیاز به‌صورت دام زنده و بخشی به‌صورت لاشه تأمین می‌شود، این در حالی است که تأمین‌کنندگان و توزیع‌کنندگان ترجیح می‌دهند دام زنده را وارد کرده و در کشتارگاه‌ها کشتار کنند. کاهش کشتار دام نیز عاملی در بالا رفتن قیمت گوشت است.
برای جلوگیری از واردات دام ناگزیر به تولید بیشتر دام هستیم اما باید توجه داشت که مراتع ایران برای پرورش دام محدود هستند. به همین دلیل به نظر می‌رسد پرواربندی دام‌های موجود می‌تواند راه‌حل مناسبی برای غلبه بر این مشکلات و کاهش قیمت گوشت دام مصرفی باشد.