قیمت گوجه‌فرنگی در روزهای اول مهر ماه سال گذشته (۱۳۹۷) با بیش از ۴۰ درصد افزایش نسبت به ماه قبلش به حدود ۷,۰۰۰ تومان رسید که به دنبال آن قیمت رب گوجه‌فرنگی نیز افزایش چشمگیری پیدا کرد، به‌طوری‌که قیمت هر قوطی در برخی برندها و مغازه‌ها تا ۲۰ هزار تومان و در سایت‌های فروش نیز به بیش از ۲۴ هزار تومان رسید؛ اما در سه ماهه اول امسال (۱۳۹۸) طبق گزارش مرکز آمار ایران متوسط قیمت گوجه‌فرنگی به حدود ۲۲۰۰ تومان رسیده است.
این وضعیت و ادامه گرانی رب گوجه‌فرنگی در حالی است که در چند ماه اخیر قیمت گوجه‌فرنگی در حد قابل توجهی کاهش یافته و به دنبال آن سازمان حمایت مصرف‌کنندگان و تولیدکنندگان مکلف شد با توجه به کاهش نرخ گوجه‌فرنگی نسبت به اصلاح نرخ رب گوجه‌فرنگی اقدام کند و قیمت اصلاحی در سامانه ۱۲۴ اطلاع‌رسانی شود، اما کاهش قیمت رب گوجه‌فرنگی با مقاومت تولیدکنندگان این محصول روبه‌رو شد و دبیر سندیکای صنایع کنسرو ایران در گفت‌وگویی با ایسنا، خواستار افزایش ۵۰۰ تومانی قیمت این محصول در سامانه ۱۲۴ نیز شد، که علت آن را افزایش قیمت سایر ملزومات تولید رب گوجه‌فرنگی همچون قوطی، درب آسان بازشو، کارتن و شیرینگ عنوان کرد.
در چنین شرایطی در جدیدترین واکنش به این وضعیت، اسدالله کارگر - رئیس اتحادیه فروشندگان میوه و سبزی - می‌گوید: سال گذشته کارخانه‌های تولیدی رب گوجه به بهانه افزایش قیمت لحظه‌ای گوجه‌فرنگی، قیمت رب را افزایش دادند.
وی افزود: اما در سال جاری و در شرایط فعلی که قیمت هر کیلو گوجه‌فرنگی ربی به ۱۰۰۰ تومان رسیده است، یک بسته رب ۸۰۰ گرمی به قیمت ۲۲ هزار تومان فروخته می‌شود که این موضوع نشان از سودجویی برخی کارخانه‌های تولیدی دارد.
در این اوضاع و احوال خبری از دستگاه‌های نظارتی نیست و مشخص نیست که فاصله قیمتی بین گوجه‌فرنگی ۱۰۰۰ تومانی و رب گوجه ۲۲ هزار تومانی با چه منطقی قابل توجیه است!؟