مواد اولیه تولید شیرینی، شکر، روغن و آرد است. شکر استفاده شده در شیرینی‌های معمولی قند خون را بالا می‌برد اما ما با تولید شیرینی از شکری که قند خون را بالا نمی‌برد، توانستهایم محصولی مناسب برای مصرف افراد مبتلا به دیابت تولید کنیم.
شکر استفاده شده در شیرینی‌های بدون قند، نوعی شکر خارجی است. این شکر که تاییدیه FDA آمریکا را دارد قند خون را بالا نمی‌برد. شکر قهوه‌ای برخلاف تصور عموم که آن را به‌عنوان شکری بدون قند مصرف می‌کنند، جزو شکرهایی است که قند خون را بالا می‌برد و با شکر مخصوص شیرینی‌های بدون قند تفاوت دارد.
تامین این نوع قند ویژه از نمایندگی یک شرکت خارجی در کشور انجام می‌شود. ما به‌طور مستقیم این ماده را وارد نمی‌کنیم، بلکه آن را از نمایندگی این شرکت خریداری می‌کنیم. این نمایندگی برای واردات قند مانعی ندارد ولی مشکل اصلی آنها نوسانات ارز است که خرید، ورود و حواله‌های ارزی برای انتقال پول این محصول را با چالش‌هایی مواجه ساخته است.
فرهنگ استفاده از شیرینی بدون قند تاکنون به خوبی در کشور جا نیفتاده است و ما در نظر داریم با فرهنگ‌سازی صحیح، مردم به خصوص افراد مبتلا به دیابت را به استفاده از این شیرینی‌ها ترغیب کنیم.
درحال‌حاضر تولید گسترده از این نوع شیرینی‌ها نداشته‌ایم و بیشتر هدف ما آشنایی مردم با این محصولات، خرید و سنجیدن سلامت و کیفیت این شیرینی‌ها است. امسال در نظر داریم به شکل انبوه از این شیرینی‌ها تولید کنیم. ما می‌توانیم انواع شیرینی‌های موجود در قنادی‌ها را بدون قند تولید کنیم.
علاوه بر توانایی تولید انواع شیرینی‌های بدون قند می‌توانیم این شیرینی‌ها را به‌صورت کم‌کالری و رژیمی با کم کردن گلوتن آرد و ... تولید کنیم که محصول بسیار پرکاربردی خواهد بود. از سال قبل چند شعبه برای عرضه محصولاتمان راه‌اندازی کرده‌ایم و به زودی با تولید گسترده و متنوع این محصولات را روانه بازار خواهیم کرد.
مواد اولیه قنادی‌ها به علت استراتژیک بودن همواره در دسترس است. مکمل‌های گوناگونی هم در صنعت ما مورد استفاده قرار می‌گیرد. صنعت ما با تامین این مواد مشکلی وجود ندارد. مانع سر راه تامین مواد اولیه ما، نوسانات قیمتی آنها است. قیمت‌ها ثبات ندارند و هر روز تغییر می‌کنند که این موضوع بر بهای تمام‌شده محصولات تولیدی ما تاثیرگذار است. افزایش قیمت مواد اولیه در گران شدن محصول نهایی تاثیر مستقیم دارد، که این موضوع باعث نارضایتی مردم از قنادی‌ها شده درحالی‌که این نوسانات قیمت است که محصولات ما را گران می‌کند، با این حال به ما اجازه افزایش قیمت داده نمی‌شود و همه این موارد برای صنعت ما مشکل‌آفرین شده است.
یکی از مواردی که تولید شیرینی بدون قند را تهدید می‌کند وجود قنادی‌هایی است که با شکر قهوه‌ای یا شیره خرما و انگور و ... یا قندهای غیرمجاز شیرینی تولید می‌کنند و آن را به‌عنوان شیرینی بدون قند به مصرف‌کننده میفروشند. همین موضوع باعث می‌شود مصرف‌کننده با خرید این محصولات نسبت به آن بی‌اعتماد شود. در صورتی که این شیرینی بدون قند نیست و تنها بازار محصولات ما را به خطر می‌اندازد و مشتری را نسبت به آن بی‌اعتماد می‌کند. سرانه مصرف شکر در ایران بالا است و همین موضوع نیازمند فرهنگ‌سازی در جهت کاهش مصرف این ماده و استفاده از شیرینی‌های بدون قند است.
دولت خود را در کارها دخالت می‌دهد و امور هر صنف را به اتحادیه مخصوصش واگذار نمی‌کند که این مساله در صنف ما بسیار مشکل‌آفرین است. راهکار برون‌رفت از شرایطی که اصناف هر روز با مشکلات جدیدی دست و پنجه نرم می‌کنند، سپردن همه امور یک صنف به اتحادیه مخصوص آن صنف است.
اتحادیه باید مسوول بررسی بهداشت قنادی‌ها، تامین مواد اولیه آنها (چه از خارج و چه از داخل)، قیمت‌گذاری، کنترل کیفیت، درجه‌بندی و سایر موارد باشد. اتحادیه‌ها به علت اینکه به‌طور مستقیم با تولیدکنندگان در ارتباطند مشکلات و موانع تولید را بهتر از دولت درک می‌کنند. قیمت‌گذاری دستوری توسط دولت باعث به‌وجود آمدن مشکلات اصناف می‌شود.
به‌طور مثال، دولت قیمت زولبیا بامیه را دستوری پایین اعلام می‌کند و اجازه افزایش قیمت به آنها نمی‌دهد که همین مساله باعث شده با افزایش چند برابری قیمت مواد اولیه مانند روغن قناد چند مرتبه از روغن استفاده کند که این موضوع بسیار خطرناک است و محصولاتی چون زولبیا را سمی می‌کند. اگر دولت دست از قیمت‌گذاری بردارد و قنادان را مجبور به فروش با قیمت پایین نکند، چنین مشکلاتی به‌وجود نخواهد آمد. به صرفه نبودن پخت شیرینی با افزایش قیمت مواد اولیه باعث ایجاد این نوع معضلات می‌شود. دولت باید قناد را موظف به تولید محصول سالم کند، حتی اگر این محصول افزایش چند برابری قیمت داشته باشد. دولت توانایی نظارت همه‌جانبه بر کار تمامی اصناف را ندارد و باید این نظارت و کنترل را بر عهده اتحادیه‌ها بگذارد.
یکی دیگر از مشکلات وجود کارگاه‌های زیرزمینی و غیرمجازی است که محصولات را با مواد ناسالم و بی‌کیفیت تولید می‌کنند و به سوپرمارکت‌ها به قیمت پایین‌تری میفروشند.
اتحادیه باید با کارگاه‌های بدون مجوز و زیرزمینی که طی سال‌های اخیر به‌شدت رشد کرده‌اند و سلامت مردم را تهدید می‌کنند برخورد کند. لازم است اتحادیه مرجع نظارتی باشد و با چنین مواردی مقابله کند. برخی پخش‌های شیرینی به تازگی راه افتاده است که شیرینی بی‌کیفیت را بدون مجوز تولید و بین قنادی‌ها و نان فانتزی‌ها پخش می‌کند که باید با چنین مواردی برخورد قاطعی شود.
در بسیاری از موارد دیده شده که نه تنها چنین اتفاقاتی در واحدهای زیرزمینی و غیرمجاز که در واحدهای بزرگ صنعتی هم رخ می‌دهد. برخی شرکت‌ها و کارگاه‌های صنعتی با کپی کردن کد بهداشتی شرکت‌های معتبر محصول خود را روانه بازار می‌کنند که در این موارد هم دولت نه تنها نمی‌تواند نظارت کند، که در صورت به وقوع پیوستن چنین اتفاقاتی پیگیری لازم را انجام نمی‌دهد. در این موارد دیده شده که مراجع مربوطه از شاکی می‌خواهند سوپرمارکت‌ها و فروشگاه‌هایی که این محصولات غیرمجاز را میفروشند به آنها معرفی کند که چنین کاری در شهری چون تهران عملا غیرممکن است. کافی است دولت برای جلوگیری از چنین مواردی سامانه‌ای را برای شناسایی و تشخیص شرکت‌های مجاز و غیرمجاز ایجاد کند و به همه سوپرمارکت‌ها و فروشگاه‌ها اعلام کند که از شرکت‌های توزیع‌کننده بدون مجوز خرید نکنند.