بیژن نوروز مقدم در واکنش به اینکه گفته میشود بیشترین آمار شکایات مردمی مربوط به صنف نانوایان است، گفت: به دلیل عدم ارائه نرخ جدید در سال 98، نانوایان قیمتهای نان را با نرخ سال 93 عرضه میکردند و طبیعتا نانوایان نمیتوانند با قیمتهای سال 93 زندگی کنند. بنابراین راهی جز گرانفروشی، کم فروشی و یا فروش اجباری( کنجدی) نداشتند.
وی با بیان اینکه با توجه به نرخ تورمی که در کشور وجود دارد قیمت نان باید دو برابر سال 93 باشد، ادامه داد: به همین دلیل سازمان صمت و اتاقهای اصناف دست به کار شدند تا چارهای بیندیشند و از آنجایی که دولت همیشه تلاش میکند تا طرفدار مردم باشد، طبق نشستی که برگزار شد، توافق کردیم که نرخ نان به صورت سالانه اعلام شود.
مقدم درخصوص نرخ نان در سال جاری نیز گفت: با توجه به موضوع کرونا واحدهای نانوایی به منظور رعایت پروتکل بهداشتی، حدود 2 میلیون در ماه برای خرید مواد ضد عفونی کننده و غیره میپردازند، از طرف دیگر افزایش 21 درصدی حقوق کارگران، افزایش هزینه اجاره بها، قبوض و تورم حدود 38 درصدی همه هزینههایی است که در قیمت نان باید اعمال شود.
وی افزود: بنابراین تورم در زندگی نانوایان نیز تاثیرگذار است و نمیتوان به دلیل اینکه آرد نانوایان را دولت تامین میکند، نرخ را مطابق با دستور آنها تعیین کرد. در صورتی که در سایر اصناف این اتفاق رخ نمیدهد و آنها میتوانند مطابق تورم افزایش قیمت داشته باشند.
رئیس اتحادیه نانوایان سنتی تهران ادامه داد: نانوایان جزئی از جامعه هستند و باید به عنوان تولید کننده این اجازه را داشته باشند تا نرخ تورم را در محصول خود اعمال کنند تا بتوانند هزینههای زندگی خود را تامین کنند.
وی گفت: اگر نرخ نان سالانه به صورتی اعلام شود که همه جوانب در آن سنجیده شود نانوا دیگر توان تخلف نخواهد داشت زیرا به حق خود خواهد رسید. اما اگر قرار باشد دوباره به این مسئله بیتوجهی شود این میزان انباشته شده و در آخر موجب ایجاد مشکلات فراوانی از جمله کاهش کیفیت نان، افزایش قیمت ناگهانی و در نتیجه تعزیرات و غیره خواهد شد.
وی افزود: اگر برای نان لواش 300 تومانی مقدار 38 درصد تورم بانک مرکزی را اضافه کنیم، قیمت نان حدود 400 تومان خواهد بود که این برای نرخ سال گذشته است.
نوروزمقدم ادامه داد: من اگر بخواهم فقط آرد را به عنوان واسطه به مردم بفروشم این حق را خواهم داشت تا مطابق با نرخ تورم افزایش قیمت در آن داشته باشم اما برای تبدیل آرد به نان با وجود هزینه مالیات، بیمه، کارگر، قبوض آب و برق نیز به آن اضافه میشود. بنابراین قیمتها باید بهگونهای باشد تا نانوایان بتوانند هزینههای جاری خود را تامین کند.
وی در خصوص سوبسید دولت نیز گفت: اگر نانوایان آرد را با قیمت بالاتر تامین کنند مجبور خواهند بود که این قیمت را در نان اعمال کنند، در نتیجه به ضرر مردم خواهد بود. بنابراین اگر دولت سوبسیدی پرداخت میکند برای مردم است نه به نفع نانوایان.