صنعت مرغدارى در اثر تعدد متولیان و مراکز تصمیم گیرى و نداشتن نگاه فنى وکارشناسى و نیز غالب بودن نگاه دولتى به صورت روزمرگى اداره میشود، هشدارهاى دلسوزانه کارشناسان این حوزه درماههاى گذشته هم تاثیرى در این تصمیم گیریهای اشتباه نداشته است.و عده اى خواسته یا خواسته صنعت رابه سمت سقوط سوق میدهند.
صنعت مرغدارى طى ماههاى گذشته نزدیک به ٣٠٠٠میلیارد تومان ضرر وزیان داشته ودر حال حاضر مرغداران درگردابى از فشار قسط هاى معوق بانکها وبدهی‌هاى متعدد گرفتار شده وتوانى هم براى ادامه کار ندارند.
مشکلاتی که اکنون وجود دارد نشاندهنده این است که این صنعت به ورطه سقوط می‌رود که به نمونه‌هایی از آن اشاره می‌کنیم:
نخست اینکه عدم نظارت بر مولفه هاى تولید،بطورى که سویا نزدیک به ٦٠٠٠تومان وذرت نزدیک به٣٠٠٠تومان دربازار آزاد به ندرت یافت میشود. وهیچ گونه رصدى ازطرف دستگاههاى نظارتى برای فروش خارج از قیمت مصوب دربازار وجود ندارد اما اگر قیمت مرغ اندکی از قیمت مصوب بالاتر رود دستگاههاى نظارتى سریع بدون توجه به اینکه این مرغ براى مرغدار چه قیمتی تمام میشود، برخورد قهرى می کنند.
دوم اینکه،متاسفانه وزارت صمت وسازمان حمایت در تعیین قیمت واقعى مرغ براساس واقعیتهاى موجود دربازار همکارى لازم راندارند، جلساتى که صورت میگیرد، بیشتر به محلى براى چانه زنى تبدیل شده تا اینکه قیمت کارشناسى براساس قیمتهاى واقعى نهاده در بازار تعیین شود.
سوم؛ سامانه ای بنام سما صط که فلسفه وجودى ان ساماندهى ورصد همه عرصه تولید هست نه تنها ازعهده این کار برنیامده بلکه چندین سال است مبالغ کلانى از مرغداران دریافت کرده ومعلوم نیست این مبالغ کجا وچگونه هزینه شده ومی‌شود؟
چهارم، برخورد دوگانه متولیان صنعت با عرصه هاى تولید هست!؟بطوریکه زنجیره هاى تولید با اینکه کمتر از١٥درصد تولید را به عهده دارند وهزینه هاى تولید براى آنها بسیار کمتر از مرغداران است که ٨٥درصدتولید را برعهده دارند ولى بصورت نورچشمى به انها نگاه میشود،بطوریکه درسال بجاى چهار دوره، نزدیک به هفت تاهشت دوره جوجه ریزى کرده و از قوانینى که مرغداران جزیره اى تبعیت میکنند به هیچ وجه تبعیت نکرده ونهاده ها هم با لابى ،ابتدا دراختیار آنها قرارمیگیردو برخی موارد هم دیده میشود،مرغدارانى که دراثر ضررهاى سریالى دیگر توان ادامه تولید راندارند،به استثمار اینها درمیایند.
متولیان تولید این هشدار را جدی بگیرند که مشکلات این صنعت انچنان تلنبار و بر صنعت مستولى شده که میتواند کشور را در آینده بسیار نزدیک ازیک کشورصادرکننده به یک کشور وارد کننده تبدیل کرده و تبعات آن باوجودتحریمهاى بى رحمانه،مطمئناً دامن مردم وکشور راخواهد گرفت.