میانگین قیمت هر پوند (۴۵۴گرم) عسل در سوپرمارکت‌های آمریکا هشت دلار و ۹ سنت است که در مقایسه با چهار دلار و ۶۶ سنت در ماه مه سال ۲۰۱۰ افزایش پیدا کرده است اما این افزایش قیمت به معنای رونق کسب و کار زنبورداران نیست.
با وجود افزایش چشمگیر قیمت و مصرف عسل که طی مدت مذکور بیش از یک سوم رشد کرده است، بسیاری از زنبورداران آمریکایی در آستانه ورشکستگی قرار دارند.
به گفته یک زنبوردار آمریکایی، برای هر پوند عسل یک دلار و ۲۵ سنت تا یک دلار و ۵۰ سنت پرداخت می‌شود در حالی که زنبوردار باید برای سودآوری کسب و کارشان حداقل دو دلار برای هر پوند عسل دریافت کند که چنین چیزی در حدود سه سال گذشته اتفاق نیافتاده است.
عوامل متعددی در این مشکل دخیل بوده که شامل حجم بالای واردات عسل کم هزینه از کشورهای خارجی، مقررات ناکافی در خصوص برچسب محصول و حتی مخلوط کردن مواد ارزان مانند شربت ذرت هستند.
در فروشگاه‌های آمریکایی عسل با برچسب درجه یک آمریکایی فروخته می‌شوند و آمریکایی‌ها ممکن است تصور کنند که این عسل باکیفیتی است در حالی که این برچسب به معنای آن نیست که محصول مذکور در آمریکا تولید شده است.
مشکل زنبورداران آمریکایی این است که به قیمت فروش دو دلار برای هر پوند عسل برای سودآوری نیاز دارند در حالی که عسل خارجی با قیمت ۸۱ سنت در هر پوند وارد می‌شود.
واردات عسل آمریکا از شماری از کشورها انجام می‌گیرد که هند بزرگترین آنهاست و پس از آن ویتنام، آرژانتین و برزیل قرار می‌گیرند.
بنابراین کسانی که از فروش عسل در آمریکا سود سرشاری دارند، واردکنندگان و شرکت‌های خرده فروشی عسل هستند، نه زنبورداران داخلی.
با این حال، نیکلاس سارگنستون، مالک شرکت ساندلند تریدینگ که بزرگترین واردکننده عسل به آمریکا است، واردات را برای تامین تقاضا حیاتی می‌داند و در این باره اظهار کرده که عسل وارداتی به منظور تامین تقاضای داخلی است که سالانه به ۵۰۰ میلیون پوند (معادل ۲۲۷ میلیون کیلوگرم) می‌رسد در حالی که تولید داخلی تنها ۱۵۰ میلیون پوند است.
بر اساس گزارش شبکه بی بی سی، در حالی که واردات و فروش عسل خارجی کاملا قانونی است اما در برخی از موارد منبع خارجی عسل دستکاری یا پنهان می‌شود و همچنین مواد ارزانی مانند شربت ذرت به شکل غیرقانونی به آن افزوده می‌شوند.
یک لابراتوار مستقل به نام سوییت واتر ساینس در میسوری اعلام کرده که ۳۵ تا ۴۰ درصد از عسل مصرفی که در ۱۸ ماه گذشته مورد تست کیفیت قرار داده، یا برچسب نادرست یا کیفیت ضعیفی داشتند.
مشکل صنعت عسل آمریکا در برخورد با این مشکل نظارت دولتی اندک است. سیستم تعیین کیفیت وزارت کشاورزی آمریکا اجباری نیست و عسل به طور مرتب توسط این دپارتمان یا سایر آژانس‌های فدرال مورد تست قرار نمی‌گیرند.