نعمت یاورزاده از پیشکسوتان صنعت چای کشور با اشاره به آخرین وضعیت صنعت چای در کشور گفت: تولید چای در کشور از اوایل اردیبهشت آغاز می‌شود و تا مهرماه ادامه دارد و هم اکنون در روزهای پایانی سومین چین هستیم. خوشبختانه در چند سال اخیر استقبال مردم از چای ایرانی رو به رشد بوده است.
وی ادامه داد: کرونا در بحث تولید چای تاثیر زیادی نداشت اما بخش زیادی از محصول ما توسط توریست‌هایی خریداری می‌شد که به استان سفر می‌کردند و از آنجا که سفرها کاهش پیدا کرده میزان خرید نیز کاهش پیدا کرده است و حدود دو هزار تن چای توسط توریست‌ها خریداری می‌شد.
وی افزود: بهترین و گرانترین چای ایرانی همچنان نصف قیمت چای خارجی است حدود 154 کارخانه چای در حال فعالیت هستند البته امروز میزان تولید چای 35 درصد تولیدات ما در دهه 70 است و دلیل آن رهاسازی این صنعت و محصول توسط دولت در دهه 80 بود.
یاورزاده با اشاره به اینکه در چند سال اخیر گرایش کشاورزان به احیای باغ‌های خود چشمگیر است افزود: ظرفیت کارخانه‌های چای تقریبا پنج برابر میزان عرضه برگ سبز چای است و کل کارخانه پذیرش 4300 تن برگ سبز چای را دارد و در صد روز کاری حدود 400 هزار تن را می‌توانند پذیرش کنند در حالی که کل عرضه چای ما کمی بیش از صد هزار تن است.
وی ادامه داد: امروز در بحث صادرات چای با مشکلاتی همچون صدور کالا و همچنین تبادلات مالی و پولی را داریم و حتی به دلیل گسترش کرونا مرزها چند ماهی بسته بود اما مصرف داخلی خوب بود و هم اکنون قیمت چای درجه یک برای مصرف کننده داخلی کیلویی 70 هزار تومان است.
یاورزاده افزود: امروز وضعیت به گونه‌ای است که کارخانجات برای گرفتن تولیدات و برگ سبز چای از کشاورزان با یکدیگر رقابت می‌کنند و حتی درصدی بیشتر از قیمت تضمینی که دولت می‌پردازد را به کشاورزان پرداخت می‌کنند و حدود 75 درصد پول برگ سبز را کارخانجات و 25 درصد را دولت پرداخت می‌کند.
وی با اشاره به اینکه دولت و جناب دکتر نوبخت از تولید چای حمایت ویژه‌ای کرده‌اند گفت: صندوق کشت و صنعت چای که با حمایت نوبخت راه‌اندازی شده کمک زیادی به تولید چای می‌کند و مصرف چای خوب ایرانی در سبد خانوار در طی شش سال از سه هزار تن در سال به حدود 12 هزار تن رسیده است و تولید چای در گیلان و مازندران حدود 24 هزار تن است. کل تولید ما حدود 12 درصد مصرف داخلی است و بقیه نیازها از واردات تامین می‌شود
وی ادامه داد: تولیدکنندگان و کارخانجات در حد امکان پروتکل‌های بهداشتی را کاملا رعایت می‌کنند و تاکنون مشکل خاصی دیده نشده است و هیچ کدام از کارخانه‌ها نیز کارگران خود را تعدیل نکردند.
وی با اشاره به نامگذاری سال جهش تولید گفت: ما توان افزایش تولید را تا سقف پنج برابر داریم و می‌توانیم در سال حدود صد هزار تن تولید کنیم و با یک برنامه‌ریزی مدون دست یافتن به این تولید امکان‌پذیر است و سازمان چای باید هدف خود را بر روی افزایش تولید متمرکز کند.
یاورزاده افزود: حمایت از کشاورزان، احیای باغات، احیای زمین‌های مخروبه که در دست منابع طبیعی است، افزایش سطح زیر کشت زمین‌ها، افزایش متوسط برداشت از پنج تن به 17 تن در هر هکتار از جمله راهکارهایی است که می‌تواند به افزایش تولید چای کمک کند.
وی با اشاره به اینکه میزان صادرات چای در سال حدود 10 هزار تن است، گفت: نبود مواد سمی و پایین بودن میزان فلزات سنگین بر روی چای‌ها یکی از دلایل اصلی استقبال از چای ایرانی است و امروز چای ایرانی در کشورهای اروپایی و آسیای میانه طرفداران خوبی دارد.
وی ادامه داد: البته بعضی کشورها همچون ترکیه در سال‌های اخیر با فعالیت‌هایی که داشتند توانستند بخش زیادی از بازار چای در کشورهایی همچون روسیه را به دست بیاورند در حالی که هزینه تولید چای و ترانسپورت آن حدود یک سوم چای ترکیه و سیلان است و راه حل این مشکل یک سیستم منسجم بازرگانی و صادرات است.
وی ادامه داد: اصلی‌ترین مشکل در صادرات چای بحث تبادلات پولی است و صادرکنندگان چای به راحتی نمی‌توانند درآمد حاصل از فروش چای را دریافت کنند از طرف دیگر بازارچه‌های مرزی نیز به دلیل کرونا تعطیل شده است.
وی ادامه داد: متاسفانه برخی زمین‌های چای با هدف تغییر کاربری با رقم بالایی خرید و فروش می‌شوند که این مساله بسیار خطرناک است که باید برای آن راه‌حلی اندیشید و می‌توان به جای تغییر کاربری زمین‌های باکیفیت زمین‌هایی که کشت نمی‌شود و به اصطلاح مخروبه است را برای تغییر کاربری در اختیار چایکاران و یا متقاضیان زمین قرار داد.
وی ادامه داد: در کارخانه چای کارمین در دهه 70 حدود 1100 تن چای خشک می‌شد الان به زیر 200 تن آمده است و علت اصلی آن کمبود مواد اولیه است و میزان صادرات نیز کاهش پیدا کرده و بیشتر فروش داخلی داریم.