در دهه اخیر تمامی تولیدکنندگان بخش کشاوزی با مشکلات بسیاری روبه رو بوده اند و به طور خاص حوزه های کاری که سر و کار آنها با ارز بوده بیشترین چالش ها را تجربه کرده اند. یکی از این حوزه های کاری که عمدتا مواد اولیه شان خارجی است و تامین آنها مستلزم تخصیص ارز است تولیدکنندگان سموم کشاورزی هستند که این ها سالها با موانع بسیاری در کار خود مواجه بوده اند.
یکی از مهمترین موانعی که الان داریم با سازمان گمرک است و تعلل در ترخیص کالاها ضرر و زیان زیادی به تولیدکنندگان سموم وارد می کند
تعلل سازمان گمرک در ترخیص مواد اولیه حوزه سموم کشاورزی؛ بزرگترین مانع تولیدکنندگان بخش
مسعود گیل آبادی، رئیس هیات مدیره انجمن تولیدکنندگان سموم کشور گفت: یکی از مهمترین موانعی که الان ما داریم با سازمان گمرک است؛ متاسفانه در ترخیص ها دیر عمل می کنند و از نظر صدور مجوزهای مربوط و همچنین از نظر عدم تعیین قیمت یا تفریق قیمت بیش بود و کم بود برای تولیدکنندگان می زنند که این باعث ضرر و زیان بسیاری به تولیدکننده می شود.
گیل آبادی افزود: کالای ما به نحوی است که در تمام دنیا مصرف خاصی دارد و زمان مصرف خاصی نیز دارد بنابراین با توجه به زمان مصرف محدود، قیمت تکنیکال هایی که به عنوان مواد اولیه خرید می کنیم در طول سال بسیار متغیر است اما این امر متاسفانه در گمرک ایران قابل پذیرش نیست.
وی ادامه داد: به عبارت دیگر مبنای کشف قیمت گمرک برای ما مشخص نیست و با وجودی که ما خودمان به آنها قیمت می دهیم به هیچ وجه به آن عمل نمی کنند.
این مقام مسئول خاطرنشان کرد: کارشناسان مجازی بر اساس داده هایی که از قبل در سامانه به عنوان سوابق ادواری وجود دارد قیمتها را تطبیق می دهند و این کار درستی برای این محصول نیست. چرا که تولیدکننده جنس را ترخیص و سموم را تولید می کند و در نهایت با قیمت گذاری تحت ضوابط سازمان حفظ نباتات به فروش می رساند اما به یکباره برای تولیدکننده پرونده سازی می کنند و اعلام می کنند که مبلغی را به عنوان بیش بود باید پرداخت نماید چون تعهد ارزی انجام نشده است!
گیل آبادی تصریح کرد: از سوی دیگر الان ارز ما نیمایی است و کل پرداخت را همان ابتدای کار با قیمت نزدیک به قیمت بازار پرداخت می کنیم بنابراین دلیلی برای جریمه وجود ندارد.
عدم رغبت کشاورزان به استفاده از سموم به دلیل بالا بودن قیمت ها
رئیس هیات مدیره انجمن تولید کنندگان سموم کشور گفت: بحث بعدی قیمت محصولات تولیدی ما است که باعث شده در مقابل کشاورزان راغب به مصرف نباشند که این می تواند بسیار خطرناک باشد.
گیل آبادی افزود: علت گران شدن سموم کشاورزی هم به دلیل برداشته شدن ارز دولتی و ترجیحی و جایگزین شدن ارز نیمایی است که موجب شد قیمت ها به یکباره تا ۸ برابر افزایش پیدا کرد و این افزایش قیمت باعث شده کشاورز چندان راغب به مصرف سموم و مبارزه با آفات نباشد که این می تواند خسارت جبران ناپذیری به محصولات کشاورزی بخصوص کالاهای استراتژیکی مثل گندم وارد کند.
وی خاطر نشان کرد: در حال حاضر قیمت مبارزه با آفات گندم در هر هکتار حدود یک میلیون و ۵۰۰ هزار تومان است و اگر قیمت ها به ثبات نرسد مسلما مصرف سمی هم وجود نخواهد داشت و آفات می تواند خسارت زیادی به کشاورزی کشور وارد کند و کاهش محصول زیادی را داشته باشیم.
گیل آبادی افزود: در شرایطی که سال گذشته تا اواخر مرداد ارز تخصیص ندادند و واردات انجام نشد اما بعد از واردات نیز به دلیل افزایش قیمت ها میزان مصرف ها کاهش یافت و امسال نیز با وجودی که سموم کشاورزی در بازار موجود است و تولیدکنندگان نیز قادر به تامین نیاز کشاورزان هستند باز هم به دلیل بالا بودن قیمتها کشاورزان راغب به مصرف نیستند.
واردات تکنیکال ها از هند با محدودیت هایی مواجه شده است
این مقام مسئول اظهار داشت: یکی دیگر از مشکلات اساسی ما بحث ملزومات بسته بندی و کالاهایی است که از پتروشیمی خریداری می کنیم که به صورت روزانه گران می شود؛ به عنوان مثال مواد تولید بطری، پلی اتیلن، پت و همچنین حلال هایی که از پتروشیمی خریداری می کنیم به شدت گران شده است همه این افزایش قیمتها موجب شده مصرف سموم در کشور کاهش یابد.
وی ادامه داد: از سوی دیگر تحریمها بر واردات مواد اولیه ای که از هند وارد می کنیم تاثیر زیادی گذاشته است به طوری که ما الان با هند مراوده بانکی نداریم و نمی توانیم پولی را حواله کنیم لذا در تهیه اجناسی که از آنجا وارد می کردیم با مشکل روبه رو هستیم.
گیل آبادی گفت: محدودیت های واردات در حالی وجود دارد که غالب تکنیکالهای مورد نیاز را از چین وارد می کنیم و بخشی را هم به صورت تخصصی از هند تامین می کنیم.
هیچ کالایی ظرف ۱۴ روز از گمرک ترخیص نمی شود
وی ادامه داد: جالب است بدانید در حالی که مدت زمان رسیدن بار از چین به ایران تا پیش از این ۱۸ روز بود الان به ۴۵ روز تا ۲ ماه رسیده است؛ یعنی از نظر زمانی مشکل حمل و نقل داریم که غالبا به دلیل تحریم ها است چون کشتی های خارجی چند بندر را می روند و به دبی می آیند، سپس در «جبل علی» تعویض جنس دارند و روی کشتی دیگری جنس را می گذارند. لذا زمان انتقال از مبدا به ایران طولانی تر شده است.
گیل آبادی گفت: مسلما طولانی شدن مدت زمان حمل و نقل هزینه های حمل و نقل را افزایش داده که از تولیدکننده گرفته می شود.
وی تصریح کرد: نکته قابل توجه اینکه ترخیص کالا از طریق کشتیرانی تنها به مدت ۱۴ روز مجانی است و تولیدکننده بابت آن هزینه ای پرداخت نمی کند؛ یعنی از زمانی که بار می رسد تا زمانی که اجازه تخلیه به ما می دهند در کل ۱۴ روز وقت داریم که ترخیص کالا را انجام دهیم.
گیل آبادی افزود: اما مساله اینجا است که هیچ کالایی نیست که در طی ۱۴ روز ترخیص شود چون هم سامانه های گمرکی بسیار قطعی دارد و هم مشکلات زیادی راجع به بیش بودها در گمرک وجود دارد که نهایت منجر به این می شود که این ۱۴ روز به یک ماه هم برسد. بنابراین از روز چهاردهم به بعد جریمه هایی باید بپردازیم که این خود جزو چالش ها پیش روی تولید محسوب می شود.