چندوقتی است تورهایشان را به دیوار آویخته اند و با دریا خداحافظی و از فردای پایان صید، تقلا برای شغل جدید را شروع کردند و بسیاری از آنان کارگران امروز ایستاده در حاشیه چهارراه ها و خیابان ها هستند و هر روز را به امید رفتن بر سر کار سپری می کنند.
دریا و ماهیگیری در فصلی که گذشت چندان برایشان پربار نبود و فقط رنج زدن به دریا و آب و خستگی را به همراه داشت و سبدها و تورهایشان خالی تر از سال ها و فصل های دیگر بوده است.
در بین کارگران حاشیه خیابان های ساری، جویبار، محمودآباد، نوشهر و دیگر شهرهای مازندران می توان صیادانی را دید که هنوز نتوانسته اند از تور ماهیگیری و دریا دل بکنند و چرخ روزگار از سر ناچاری آن ها را به کارگری کشانده است.
وضعیت صید خوب نبود، کارگری در فصل غیر صید
عمو هادی صیاد دیروزی و کارگر روزمزد امروزی که در حاشیه خیابانی در محمودآباد، بقچه لباس کارگری را به زیر بغل زده و منتظر رفتن به سرکار است، می گوید: حدود ۸۰ نفر اعم از صیاد، کارگر، راننده تراکتور، تورباف و غیره در شرکت تعاونی صیادی در فصل صید مشغول بودیم و با پایان یافتن فصل صید هر یک درپی مشاغل مختلف رفتند تا دوباره در فصل پاییز کنار هم جمع شویم.
وی با عنوان اینکه فصل صید ماهی تا ۱۵ فروردین بود ولی امسال پنج روز هم تمدید شده بود، درباره وضعیت صید و صیادی می گوید: ماهی به نسبت سال های گذشته کم بود اما قیمت ها افزایش چشمگیری داشته است.
وی ادامه می دهد قبلا قیمت نیسان ماهی حدود یک میلیون و ۲۰۰ هزار تومان می شد اما امسال ارزش یک سبد ماهی دو میلیون می شود و در هر پره کشی حداقل چند جعبه ماهی صید می شد.
این صیاد گرانی ادوات صید و صیادی، تور، هزینه های تراکتور و غیره را از جمله دغدغه ها بیان می کند و می گوید: ما هم تمایل داریم ماهی ارزان دست مردم بدهیم ولی ناچار به تامین هزینه ها هستیم.
بیمه دغدغه اول و آخر صیادان است
فصل صید به پایان رسید، اما مشکلات جامعه صید و صیادی همچنان ادامه دارد و به گفته حسن خزایی دیگر صیاد مازندرانی، بیمه همچنان دغدغه اول و اصلی صیادان به شمار می رود و افزایش نرخ سالانه بیمه، سبب می شود تا صیادان قادر به پرداخت حق بیمه نباشند.
وی میزان حق بیمه را سال قبل ۵۰۰ هزار تومان و امسال بیش از ۷۰۰ هزار تومان ذکر کرد و گفت: این در حالی است که تعرفه بیمه در استان های گیلان و گلستان ۱۷ درصد ولی در مازندران ۲۷ درصد است.
وی قاچاق و صیادان غیرمجاز و دام زن های غیرقانونی را از مشکلات همیشگی فراروی صید و صیادی عنوان کرد و گفت: این افراد بیشتر شبانه و به صورت غیرمجاز به صید مشغول می شوند و به رغم آنکه فصل صید هم پایان یافت ولی فعالیت این صیادان غیرمجاز همچنان ادامه دارد و تازمانی که ماهی وجود دارد، کار این دسته نیز ادامه دارد.
این صیاد مازندرانی ادامه می دهد، صیادان برای امرار معاش و تامین هزینه های در نیمه دوم سال به مشاغلی نظیر کارگری، دستفروشی و غیره می پردازند تا چرخ زندگی را به حرکت درآورند.
قدرت دهقان رئیس شیلات بابلسر با بیان اینکه پنج روز بر فصل صید ماهیان استخوانی در سال جاری افزوده شد، گفت: این به آن دلیل بود که ماهیان مولد برای حفظ ذخایر دریای خزر صید شود تا به استخرهای شیل گذاری منتقل شود و بچه ماهیان پس از تولید در رودخانه ها و دریا رهاسازی می شود.
صید غیرمجاز معضل شده است
وی درباره صید غیرمجاز آن را از مهمترین مشکلات دانست و گفت: با آنکه همکاران حفاظت منابع آبزیان در شیلات تلاش بی وقفه ای برای مقابله با صیادان غیرمجاز دارند، گفت: به اتفاق یگان دریابانی عملیات هایی برای مقابله با صید غیرمجاز انجام می شود.
دهقان درباره وضعیت بیمه صیادان نیز گفت: در تلاش هستیم تا حق بیمه از ۲۷ درصد به ۱۷ درصد کاهش یافت و پیگیری از طریق مبادی قانونی ادامه دارد.
رئیس شیلات بابلسر با عنوان اینکه فصل بودن صید سبب می شود تا جامعه صیادی شش ماه از سال فعال و نیمه دیگر سال غیرفعال بیکار باشند، گفت: این مسئله سبب واردشدن فشار به صیادان می شود.
هیچکس از وضعیت صید در مازندران رضایت ندارد و شمار ماهیان هر سال نسبت به سال قبل کمتر و نسل آن ها به شماره می افتد، صیادان قدیمی می گویند در دهه های گذشته صیادان تا ۱۰۰ تن ماهی صید می کردند و در هر بار پره کشی چند نیسان ماهی گرفتند و امروز به زحمت یک یا دو جعبه ماهی صید می شود.
در حال وضعیت صید و صیادی در مازندران ناخوش است که سالانه بیش از ۸۰ میلیون قطعه بچه ماهی برای رونق بخشی به صید در دریا رهاسازی می شود ولی صید غیرمجاز سبب شده تا ۹۰ درصد این بچه ماهیان به صید نرسند و در طول مسیر یا از بین می روند و یا خوراک ماهیان دیگر می شوند.