وی ضرر و زیان ناشی از قطع برق واحدهای تولیدی و صنعتی را بسیار هنگفت دانست و افزود: این اتفاق تولیدکنندگان را با مشکلات بسیار زیادی روبه‌رو کرده که عمده‌ترین آن افزایش هزینه‌های تولید است.
جوادزاده با بیان اینکه محصولات غذایی و کشاورزی به لحاظ ساختار مواد تشکیل خود فساد پذیر هستند و هرگونه بی نظمی در قطع برق و نوسانات آن باعث صدمات جبران ناپذیری به بخش کشاورزی، کشاورزان و بالارفتن ضایعات و کیفیت محصولات می شود، ادامه داد: عمده صنایع تبدیلی و غذایی، کوچک و متوسط مقیاس هستند و با ظرفیت های کمتر و به صورت فصلی و بیشتر در قطب های کشاورزی فعالیت دارند.
مدیرصنایع تبدیلی و غذایی سازمان جهاد کشاورزی گیلان این صنایع را به شدت متکی بر وجود سرعت تبدیل مواد اولیه دانست و افزود: از این رو هرگونه قطع برق یا نوسانات برق در این کارخانه ها از جمله کارخانجات چای، سردخانه ها و شالیکوبی ها و… به شدت می تواند هزینه و ضایعات را بالا ببرد.
جوادزاده تصریح کرد: در خیلی از موارد این کارخانه ها توان خرید یا توجیه فنی اقتصادی برای خرید ژنراتور را ندارند و این از مواردیست که باید حتما به شکل کوتاه مدت و درازمدت در برنامه های حمایتی مدنظر قرار گیرند.
وی مشکل اصلی را در ساعات پیک مصرف برق دانست و ادامه داد: به همین منظور لازم است با برنامه ریزی در مقوله قطعی برق در مورد زمان قطع برق با واحدهای تولیدی و صنعتی به توافق رسید چرا که اگر این اتفاق در واحدهای تولیدی صنایع غذایی و تبدیلی انجام نگیرد مواد اولیه در مرحله ساخت دچار ضایعات و مشکلات بهداشتی می‌شوند.
جوادزاده اضافه کرد: واحدهای تولیدی هزینه‌های مختلفی از جمله حقوق و دستمزد کارگران، هزینه‌های مالیاتی و تامین اجتماعی را پرداخت می‌کنند و در زمان قطعی برق این هزینه‌ها متوقف نمی‌شوند و تولیدکنندگان مجبورند با پایان هر ماه هزینه‌های مذکور را پرداخت کنند.
وی با بیان اینکه غذایی که در یک کارخانه تولید می‌شود باید بتواند الزامات بهداشتی لازم را رعایت کند که عمل به آنها بدون داشتن برق امکان‌پذیر نیست، اظهار کرد: از دولتمردان، مسئولین و مدیران اجرایی دست اندرکار در حوزه برق و انرژی انتظار می‌رود که قبل از قطع برق، به تولیدکنندگان اطلاع‌رسانی کنند تا بتوانند تدابیر لازم را اتخاذ کنند.