وزیر جهادکشاورزی آینده عافیت جو و رسانه‌گریز نباشد

مدیری از جنس رسانه و روابط عمومی که در مدت کوتاه حضورش در آن مرکز، موجب تحولات امیدبخش زیاد نزد همکاران حوزه اطلاع رسانی در داخل این مجموعه در سراسر کشور و همچنین خبرنگاران شده بود. اگرچه به دلیل همان ضعف ثبات و ناتوانی در تصمیم‌گیری مستقل از سوی وزیر، او هم با دیدن برخی رفتارهای دور از انتظار از یک وزیر، نیامده، «رفتن» را به «ماندن» در مجموعه‌ای بلاتکلیف و مسائل خارج از چارچوب حرفه‌ای ترجیح داد.

 

او که هم اکنون نویسنده و روزنامه‌نگار است، در این گردهمایی مجازی خطاب به حاضران گفت: «کشور ما در شرایطی قرار دارد که دیگر ظرفیت آزمون و خطا ندارد. وزیر ما باید حرفه‌ای باشد و شجاعت تصمیم‌گیری داشته باشد و توجه عمیقی به تشکل‌های صنفی داشته باشد. باید توجه همزمان به مصرف‌کننده و بهره‌بردار داشته باشد و وزیری قد بلند در کابینه باشد. به نظر من، وزیر آینده باید مثل “لقمان حکیم” عمل کند و هر چه وزیر قبلی انجام داده تکرار نکند.

 

من عقیده دارم وزیر فعلی (خاوازی) عافیت‌جو بود و خود را از مسائل کلان حوزه کشاورزی برکنار می‌کرد و خود را گرفتار نمی‌کرد. وزیر جهادکشاورزی امروز گریزان از رسانه‌ها بود تا جایی که یکبار از من گلایه کرد که چرا ما این‌همه در رسانه‌ها هستیم! متاسفانه او واقع‌بین نبود. بحث الگوی کشت را مطرح می‌کرد، در حالی که این بحثی فرابخشی است و پیش زمینه‌هایی لازم دارد. به طرح «یاوران تولید» شکل داد تا به گمان ایشان کشاورزی ما به سرعت علمی شود، در حالی که البته باید به این نقطه برسیم، اما این با رویا‌پردازی نمی‌شود. احکام خود را به سرعت عوض می‌کرد که این از عدم اعتماد به نفس او ناشی می‌شد و در واقع سفارش‌پذیر بود. از تشکل‌‌ها گریزان بود، در حالی‌که تشکل‌های صنفی باید در میدان تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری باشند. وزیری که آکادمیک بود؛ نه اجرایی. ایشان تنها شش ماه معاون وزیر بود و بعد وزیر شد. تمام سابقه ایشان در بخش تحقیقاتی بود. این وزیر، کار خود را به معاونین میانی واگذار می‌کرد. شما بهتر از من می‌دانید که امنیت غذایی جدا از سایر امنیت‌ها نیست و با این وجود امیدواریم هر چه زودتر آرامش به این حوزه‌ها برگردد.»