تجزیه و تحلیل داده‌های تلفیقی از آزمایش‌های کاهش وزن متعدد انجام‌شده در دانشگاه راتگرز کارولینای شمالی نشان می‌دهد که افزایش مقدار پروتئین حتی اندک، از ۱۸ درصد غذای دریافتی یک فرد به ۲۰ درصد، تأثیر قابل‌توجهی بر کیفیت انتخاب‌های غذایی دارد.
«سو شاپسس»، نویسنده این مطالعه و استاد علوم تغذیه، گفت: «تا حدودی قابل توجه است که مصرف پروتئین کمی بیشتر در طول رژیم لاغری با مصرف بیشتر سبزیجات سبز رنگ و کاهش مصرف غلات تصفیه شده و قند افزودنی همراه است.»
علاوه بر این، محققان دریافتند مصرف نسبتاً بالاتر پروتئین مزیت دیگری را برای رژیم گیرندگان به همراه دارد: کاهش از دست دادن توده بدون چربی که اغلب با کاهش وزن همراه است.
رژیم‌های کاهش وزن که از محدودیت کالری استفاده می‌کنند اغلب می‌توانند افراد را به کاهش مصرف غذاهای سالم که حاوی ریزمغذی‌هایی مانند آهن و روی هستند تشویق کنند. به گفته محققان، مصرف سطوح بالاتر پروتئین اغلب با نتایج سالم‌تری همراه است، اما ارتباط بین مصرف پروتئین و کیفیت رژیم غذایی به درستی درک نشده است.
داده‌های بیش از ۲۰۰ مرد و زن شرکت کننده بین ۲۴ تا ۷۵ سال مورد بررسی قرار گرفت و شاخص توده بدنی شأن ثبت شد. به شرکت کنندگان توصیه‌های تغذیه‌ای بر اساس دستورالعمل‌های آکادمی تغذیه و رژیم غذایی و انجمن دیابت آمریکا داده شد. آنها تشویق شدند که ۱۸ درصد از کالری دریافتی خود را به پروتئین بدون چربی، مانند مرغ، گوشت قرمز فرآوری نشده، ماهی، حبوبات و لبنیات اختصاص دهند و تعادل کالری خود را صرف میوه‌ها، سبزیجات و غلات کامل کنند. آنها از مصرف چربی‌های اشباع، غلات تصفیه شده، شکر و نمک منع شدند.
محققان دریافتند هر دو گروه کم پروتئین و پر پروتئین به میزان یکسان وزن از دست دادند؛ حدود پنج درصد از وزن بدن در طول شش ماه.
اما افراد گروهی که پروتئین بالاتری داشتند بهتر می‌توانستند توده عضلانی بدون چربی خود را حفظ کنند.